چکیده:
این مطالعه باهدف بررسی عملکرد شورایاران از دیدگاه شهروندان و تعیین میزان توفیق یا عدم توفیق آنها در رسیدن به اهداف و برنامه ها با استفاده از نظریه های مربوط به سرمایه اجتماعی و طبقه اجتماعی پرداخته است. پژوهش حاضر از نظر روش مطالعه، کمی و از نظر نوع در قلمرو تحقیقات کاربردی قرار می گیرد و برای جمع آوری داده ها از ابزار پرسشنامه استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش عبارت است از شهروندان محدوده شهرداری منطقه 19 وحجم نمونه نیز با استفاده از فرمول کوکران 385 نفر محاسبه گردیده و از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای برای تعیین محلات استفاده شده است. از مجموع مقایسه عوامل موثر بر موفقیت شورایاران در آزمونهای آماری مشخص شد نقش سرمایه اجتماعی به عنوان عامل اجتماعی بیشترین تاثیر را در موفقیت شورایاران دارد. بعد از آن به ترتیب اعتماد اجتماعی، انسجام اجتماعی، مشارکت اجتماعی و در نهایت طبقه اجتماعی در توفیق شورایارن موثر بوده است. بنابراین سرمایه جتماعی موثرترین و طبقه اجتماعی کم تاثیرترین عامل اجتماعی در توفیق یا عدم توفیق شورایاران می باشد. از مقایسه این عوامل چنین حاصل شده که طبقه اجتماعی و سرمایه اجتماعی هردو به یکدیگر اثرگذار هستند.همچنین میزان موفقیت شورایاران از دیدگاه شهروندان پایین بوده است.
خلاصه ماشینی:
مطالعه مقایسه ای عوامل اجتماعی موثر بر توفیق یا عدم توفیق شورایاران محلات منطقه ١٩ تهران طلیعه خادمیان ٢، صدیقه محمدبیگی 3 چکیده این مطالعه باهدف بررسی عملکرد شورایاران از دیدگاه شهروندان و تعیین میزان توفیق یا عدم توفیق آنها در رسیدن به اهداف و برنامه ها با استفاده از نظریه های مربوط به سرمایه اجتماعی و طبقه اجتماعی پرداخته است .
از آنجا که مسئولان با هدف خدمتگزاری بیشتر به مردم این نهاد را ایجاد کرده اند، لازم است در یک پژوهش میزان موفقیت شورایاران را از دیدگاه شهروندان مورد بررسی قرار داده و عوامل اجتماعی موفقیت و عدم موفقیت آنها بدست آید تا آنهایی که در موفقیت شورایاران موثرند، تقویت و عوامل اجتماعی که تاثیر منفی دارند و باعث عدم موفقیت شورایاران شده اند، شناسایی گردد و در نهایت با رائه راهکارهای موثر برای تقویت یا رفع آنها بیان شود.
شهبازی، مهدی (١٣٨٨) نتیجه حاصل از مطالعه جامعه شناختی نقش سرمایه اجتماعی شورایاری های محله ها در توسعه محلی شهر تهران نشان می دهد: شورایاری ها با مسائل فراوانی نظیر بی سامانی و بی کارکردی اجتماعی، عدم مشارکت شهروندان و رهاشدگی مواجه اند.
به همین منظور در دو مطالعه تطبیقی میان ایالت های مختلف در امریکا و همچنین حکومت های منطقه ای تازه تاسیس ایتالیا در شمال و جنوب در دهه ٧٠، تاثیر سرمایه اجتماعی را در تقویت جامعه مدنی و کارآمدی دموکراسی از سویی و رشد و توسعه اقتصادی از سوی دیگر مورد بررسی قرار داده و به نتیجه تاثیر مثبت آن پی برده است (توسلی و موسوی، ١٣٨٢: ١٥) پاتنام سرمایه اجتماعی را آن دسته از عناصر و ویژگیهای نظام اجتماعی (مانند اعتماد اجتماعی، هنجارهای معامله متقابل و شبکه های اجتماعی) میداند که هماهنگی و همکاری را در بین افراد یک جامعه برای دستیابی به سود متقابل تسهیل میکند(غریبی،١٣٨٩: ١٣٨).