خلاصه ماشینی:
"درسهای بعدی درک و لمس صحیح طبیعت و چگونه ساختن بود، آشنایی با عناصر سفال یعنی خاک،آب و آتش هنگامی برایم میسر شد که حدود سالهای 53 یا 54 زمانی که شیفته آشنایی و شناخت عناصر تزئینی بناهای سنتی و باستانی بودم در یک تیم با گروهی که کار مرمت و بازسازی بناهای تاریخی شهر کویری و باستانی سمنان را انجام میدادند به کار اندودبرداری از دیوارهای مسجد جامع و حریم آن پرداختم و همزمان از نقشهای تزئینی بناها جهت قالبسازی آجرهای تزئینی عکسبرداری میکردم و تمام اینها زمینهای شد برای اینکه به ساخت و ساز آجرهای نقشدار بپردازم.
به آئین در سال 1360 به کار وصالی سفالینههای شکسته باستانی در سازمان میراث فرهنگی استان سمنان پرداخته و در همین زمینه نیز پژوهشی را درباره سفالهای تپه حصار دامغان انجام داده و به گفته خودش لمس حجمهای گذشته تجربه گرانبهایی را برایش پدید آورده است به گونهای که هنوز هم حضور آن را در ساخت و ساز سفالهای خویش حس میکند."