خلاصه ماشینی:
"این که در بعضی از نوشتهها تاریخ استقلال کانون را 3331 نوشتهاند یک اشتباه است و این اشتباه از آنجا ناشی شده است که بعد از کودتای 2331 و سقوط دولت مصدق قوانینی که طبق لایحه اختیارات به تصویب دکتر مصدق رسیده بود به مخمصمه افتاد و قرار شد دولت«سپهبد زاهدی»قوانین صادره ناشی از اختیارات دکتر مصدق را هرچه که لازم دارد به مجلس پیشنهاد نماید و تا زمانی که لایحه پیشنهادی دولت از طرف مجلس رد نشده باشد لازم الاجرا و به قوت خود باقی بماند و چون یکی از لوایح تقدیمی دولت به مجلس لایحه استقلال کانون وکلا بود در سال 3331 این قانون به تصویب شورای عالی رسید و باید اضافه کنم که چهار نفر از وکلای مجلس که عضو کمیسیون دادگستری بودند مطلبی به قانون اضافه کردند که اضافه بر شرایط مندرج در قانون استقلال کانون وکلا برای صدور پروانه پایه یک به آنها نیز پروانه پایه یک داده شود.
(مرحوم همراز وکیل شخصی رضا شاه بود) وکالت:این شیوه انتخاب هیئت مدیره تا چه زمانی ادامه داشت که سرانجام آن تصویب لایحه استقلال کانون شد؟ و این وضع تا زمان وزارت مرحوم«الهیار صالح»ادامه داشت و ایشان در سال 5231 تعیین هیئت مدیره کانون وکلا را به عهده وکلا گذاشتند به این ترتیب که وکلای دادگستری دو برابر عده لازم برای عضویت هیئت مدیره(یعنی 21 نفر عضو اصلی و 6 نفر علی البدل)یعنی جمعا 63 نفر انتخاب کنند و آقای وزیر از بین آن انتخاب نماید و بدین ترتیب پس از این اتفاق در اولین دوره این نوع رئیس از بین 81 نفر وکلای منتخب برای کانون وکلا انتخاب شدند ولی کانون عملا سمت و رسمیتی نداشت و فقط وضع ظاهری بود که صرفا به کار معاضدت قضایی و راهنمایی به وسیله 2 الی 3 نفر کارمند اداری و 2 الی 3 نفر مستخدم تشکیل شده بود و بودجهاش از فروش وکالتنامه و اوراق و دفاتر مربوط به وکالت اداره میشد."