چکیده:
هدف اصلی این تحقیق بررسی تأثیر یک فعالیت ورزشی بیشینه بر پاسخ عاملهای
هماتولوژیکال 1 نوجوانان ورزشکار و غیر ورزشکار بوده است.بدین منظور تعداد 90 نفر
از دانشآموزان نوجوان ورزشکار و غیر ورزشکار(46 نفر ورزشکار و 44 نفر غیر
ورزشکار)شهر تهران با دامنه سنی 15 تا 17 سال، کاملا تصادفی انتخاب و تحت آزمون
ورزشی بروس 2 تا حد درماندگی به فعالیت واداشته شدند.نمونههای خونی درست پیش و
بلافاصله پس از فعالیت ورزشی درمانده ساز گرفته شد.تجزیه و تحلیل نتایج حاکی است:1-فعالیت ورزشی بیشینه تأثیر معنیداری بر عاملهای TCH (000/0- p )،
BGH (000/0- p )، CHCM (000/0- p )، VCM (000/0- p )،
VPM (004/0- p )، TLP (000/0- p )، CBR و CBW
(000/0- p )نوجوانان ورزشکار داشته، در حالی که بر متغیرهای HCM
(977/0- p )و WDR (793/0- p )آنها بیتأثیر بوده است.2-فعالیت ورزشی بیشینه تأثیر معنیداری بر عاملهای TCH (000/0- p )،
BGH lacigolotameH.1 esurB.2 (000/0- P )، VPM (000/0- p )، TLP (000/0- p
)، (000/0- p ) CBR ، CBW (000/0- p نوجوانان غیر ورزشکار
داشته است در صورتی که بر متغیرهای HCM (101/0- P ، CHCM (935/0-
P ، VCM (574/0- P )، WDR (833/0- P )، همین گروه تأثیر
معنیداری نداشته است.
خلاصه ماشینی:
"تجزیه و تحلیل نتایج حاکی است: 1-فعالیت ورزشی بیشینه تأثیر معنیداری بر عاملهای TCH (000/0- p )، BGH (000/0- p )، CHCM (000/0- p )، VCM (000/0- p )، VPM (004/0- p )، TLP (000/0- p )، CBR و CBW (000/0- p )نوجوانان ورزشکار داشته، در حالی که بر متغیرهای HCM (977/0- p )و WDR (793/0- p )آنها بیتأثیر بوده است.
واژههای کلیدی: عاملهای ماتولوژیکال: TCH یا هماتوکریت؛ BGH یا هموگلوبین؛ HCM یا متوسط هموگلوبین گلبولی؛ CHCM یا متوسط غلظت هموگلوبین گلبولی؛ VCM یا حجم متوسط گلبول قرمز؛ VPM یا متوسط حجم پلاکتهای خون؛ TLP یا پلاکت خون؛ CBR یا تعداد گلبول قرمز؛ WDR یا دامنه توزیع گلبول قرمز؛ CBW یا تعداد گلبول سفید؛فعالیت بیشینه؛ورزشکار و غیر ورزشکار مقدمه: خون بافتی آبگونه است که عمل اصلی آن نگهداری حالت یکنواختی محیط دخلی بافتهای بدن یا به عبارتی حفظ شرایط هموئوستازی است.
بدین ترتیب، فعالیت ورزشی بیشینه تاثیر معنیداری بر عاملهای TCH,BGH,CHCM,VCM, VPM,TLP,CBR,CBW نوجوانان ورزشکار داشته، در حالی که بر عاملهای HCM و WDR آنهای بیتأثیر بوده است(جدول 2).
به عبارت دیگر، فعالیت ورزشی بیشینه تأثیر معنیداری بر عاملهای TCH,BGH,VPM, TLP,CBR,CBW نوجوانان غیر ورزشکار داشته، در حال یکه بر عاملهای HCM,CHCM, VCM,WDR آنها بیتأثیر بوده است (جدول 3).
به همین منظور، در سال 1973 وان بیونیت 2 متوجه کاهش 15 الی 16% در حجم پلاسما بلافاصله بعد از یک فعالیت کوتاه مدت شدید بدنی روی دوچرخه ارگومتر شد، این نکته توأم با افزایش 6% در اسمولاریته خون، افزایش هموگلوبین به میزان 6/9%، هماتوکریت 7/9% و تعداد گلبولهای قرمز به میزان 2/9% بوده است."