چکیده:
هدف این تحقیق،بررسی تأثیر یک دوره فعالیت در آب گرم،بر ترکیبات خونی و عملکرد قلبی-عروقی مردان میانسال است.به همین منظور،دو گروه تجربی(15 نفر)و گواه(10 نفر)از میانسال سالم 30 تا 45 ساله انتخاب شدند.گروه تجربی با میانگین سنی 2/36 سال،قد 172 سانتی متر؛درصد چربی 14% و اکسیژن مصرفی بیشینه 42 میلیلیتر در دقیقه در هر کیلوگرم وزن بدن،در آب گرم 42 درجهء سانتیگراد و گروه گواه با میانگین سنی 4/35 سال؛قد 173 سانتی متر؛درصد چربی زیر پوستی 2/15% و اکسیژن مصرفی بیشینه 43 میلیلیتر در دقیقه در هر کیلوگرم وزن بدن در آب معمولی 29 درجه سانتیگراد،هر روز 30 دقیقه به مدت 17 روز متوالی فعالیت کردند.در روزهای اول،چهارم،یازدهم،و هیجدهم از آزمودنیهای دو گروه، نمونههای خونی و از قلب آنها اکوکار دیوگرافی گرفته شد.«هماتوکریت»گروه تجربی،در روز چهارم کاهش معنیداری داشت،درصد حجم«پلاسمای»گروه تجربی در روزهای چهارم و هیجدهم افزایش معنیداری داشت و«آلبومین»گروه تجربی در روز چهارم افزایش معنیداری نشان داد.ضربان قلب زمان استراحت گروه تجربی در روز هیجدهم،کاهش معنیداری داشت.حجم ضربهای گروه تجربی در روزهای چهارم،یازدهم و هیجدهم در مقایسه با روز اول و در مقایسه با گروه گواه،افزایش معنیداری نشان داد.فشار خون شریانی دو گروه تغییری نشان نداد.بر اساس نتایج به دست آمده،میتوان گفت که فعالیت در آب گرم سبب کاهش هماتوکریت،افزایش آلبومین و درصد حجم پلاسمای مردان میانسال میشود.علاوه بر آن ضربان قلب زمان استراحت کاهش و حجم ضربهای افزایش مییابد.
خلاصه ماشینی:
"علی رغم دامنهء وسیع تحقیقات انجام شده در زمینهء تأثیر فعالیت و گرما، میتوان گفت که اطلاعات موجود دربارهء تأثیر این دو عامل محرک،بر ترکیبات خونی و عملکرد قلبی- عروقی مردان میانسال 30 تا 45 ساله،ناقص و اندک است و کمتر به این مسئله توجه شده است که آیا فعالیت افراد غیر ورزشکار میانسال هم،در محیط گرم و بخصوص در آب گرم،به برتریهای فیزیولوژیکی ناشی از سازگاری گرمایی منجر میشود؟ با توجه به اهمیت سلامت افراد جامعه به ویژه افراد میانسال،در این پژوهش سعی شده است که تأثیر یک دوره تمرین 17 روزه در آب گرم،بر ترکیبات خونی (هماتوکریت و آلبومین)و عملکرد قلبی-عروقی (ضربان قلب زمان استراحت،حجم ضربه ای،فشار خون سیستولی و دیاستولی)مردان میانسال مورد مطالعه قرار گیرد.
آزمونها بدین قرار بود: اندارهگیری شاخصهای بدن(وزن و قد)،اندارهگیری فشار خون سیستولی و دیاستولی،اندازهگیری ضربان قلب زمان استراحت؛اندازهگیری توان هوازی بیشینه ؛اکوکاردیوگرافی برای اندازهگیری حجم ضربهای به روش 2-dimṣm-mod ؛خونگیری هنگام ناشتا از ورید بازویی برای اندازهگیری ترکیبات خونی مثل هماتوکریت و آلبومین.
0>P) (به تصویر صفحه مراجعه شود) سازههای خونی میانگین هماتوکریت(Hct) گروه تجربی،روز چهارم بیشترین میزان کاهش را نشان داد که این تفاوت از نظر آماری معنیدار بود(05/0>P6/ 41-6/45.
تغییرات شاخصهای قلبی-عروقی ضربان قلب (HR) استراحت آزمودنیهای گروه تجربی،روزهای چهارم،یازدهم و هیجدهم به تدریج کاهش یافت و در روز هیجدهم کمترین مقدار را داشت که در مقایسه با روز اول،از نظر آماری اختلاف معنیداری نشان دارد(05/0>P) این میزان با بیشتر تحقیقات انجام شده در این زمینه مشابه بود که در هوای گرم،اطاق بخار،سونا یا آب گرم انجام شده بود."