چکیده:
از دیگر استثنائات مترتب نظام حقوقی حاکم بر علائم تجارتی ، استفاده منصفانه از علامت تجارتی در تبلیغات مقایسه ای است .این تبلیغات به مثابه پدیده ای که در عرصه رقابت و تجارت جهانی جولان می دهد از طریق مقایسه ، مزایا و برتری کالا و خدمت تبلیغ کننده را نسبت به محصول و خدمت تحت علامت تجارتی رقبا نشان می دهد. با توجه به فقدان ادبیات حقوقی در این حوزه و اهمیت روزافزون این تبلیغات ، این مقاله درصدد است که با تجزیه وتحلیل مفهوم تبلیغات مقایسه ای و بررسی تطبیقی شرایط و ضوابط استفاده از علائم تجارتی غیر در این گونه تبلیغات و درنهایت ارزیابی حقوق ایران ، گام بسیار مهمی را در جهت جبران خلا موجود در ادبیات حقوقی کشورمان بردارد. مطالعات و تحقیقات صورت گرفته حاکی از ابهام قوانین و مقررات حاضر در این حوزه است اما اخیرا با تدوین پیش نویس لایحه قانون تبلیغات بازرگانی ، می توان تجویز تبلیغات از طریق مقایسه را به وضوح ملاحظه نمود.
خلاصه ماشینی:
سوم اینکه اعطای چنین حقوق انحصاری به مالک علامت تجارتی در درجه اول مصرف کننده را از اطلاعات مفید بازار محروم می نماید و در درجه دوم حق سایر اشخاص را در استفاده از این علامت از بین می برد و در درجه سوم اگر تنها راه حفظ و ترویج رقابت مؤثر استفاده از علائم تجارتی غیر برای اشاره به کالا و خدمت ارائه شده توسط ایشان باشد با محروم نمودن ایشان از چنین حقی رقابت در بازار از بین می رود؛ و چهارم اینکه تبلیغات مقایسه ای مصداق بارزی از آزادی بیان است که به اشخاص ثالث و رقبا این اختیار را می دهد تا از علائم تجارتی دیگران استفاده نمایند و با مقایسه محصول خود و محصولات رقبا و پر رنگ نمودن تفاوت های آن ها، خریداران بالقوه را در طی طریق انتخاب آگاهانه یاری کند.
هدف از مقایسه در این تبلیغات نشان دادن برتری های کالا و خدمت حاوی علامت تجارتی خاصی نسبت به سایر محصولات موجود در بازار است (٢٥ :٢٠٠٤,RMISKOLCZI-BODNA)؛ بنابراین باید میان محصولات تبلیغ شده و محصولات رقبا ارتباط وجود داشته باشد؛ به عبارتی مقایسه باید میان کالا یا خدمتی که برای رفع نیاز مشابه یا هدف یکسان تولید شده اند و در مواردی قابلیت استفاده با محصول دیگر را دارند صورت می گیرد (بند ٣٤ از ماده ٣ قانون پخش آگهی انگلستان مصوب ٢٠١٠، بند ج ماده ٤ مقررات حمایت از کسب و کار در برابر بازاریابی گمراه کننده انگلستان مصوب ٢٠٠٨)(٣٣٨ -٢٠٠٥:٣٨٧ ،J.