چکیده:
هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر هدف بر زمان واکنش انتخابی 1 ( TRC
)است.به این منظور، 50 دانشجوی پسر ورزشکار 19 تا 23 ساله دانشکده تربیتبدنی
دانشگاه تهران انتخاب شدند.از این تعداد، 10 نفر بهطور تصادفی ساده بهعنوان گروه
پایه انتخاب شدند که از آنها یک آزمون TRC گرفته شد و میانگین نمرههای این
گروه بهعنوان رکورد پایه یا نمره مرجع ثبت شد.پس از این آزمون، گروه پایه در ادامه
پژوهش مشارکت نداشت.سپس نمرههای پیشآزمون افراد باقیمانده با یک آزمون TRC
بهدست آمد.بعد از آن، این افراد به روش انتصاب تصادفی به چهار گروه 10 نفری
تقسیم شدند که شامل گروه هدف شخصی، هدف آسان، هدف دشوار و گروه بدون
هدف(کنترل)بوده.هدفهای آسان و دشوار را پژوهشگر بهترتیب نزدیک و دور از نمره مرجع
و هدف شخصی را خودآزمونی تعیین کرد.پس از چهار جلسه تمرین(هر جلسه شامل 3 بلوک 10
کوششی)از گروههای چهارگانه، یک پسآزمون TRC گرفته شد.تجزیه و تحلیل دادهها
نشان میدهد، بین میانگین نمرههای پیش و پسآزمون هر یک از گروهها تفاوت معناداری
وجود دارد (05/0 P ).نتیجهگیری:تعیین هدف میتواند موجب بهبود زمان واکنش انتخابی شود که در این
میان، تعیین هدف دشوار بیش از سایر روشها مؤثر است.هدف شخصی در جایگاه بعدی و
درنهایت هدف آسان بر زمان واکنش انتخابی مؤثر است.
خلاصه ماشینی:
"باتوجه به اینکه زمان واکنش انتخابی بیشتر از ساده، تحت تأثیر عاملهای محیطی قرار میگیرد(1)، این سئوال در ذهن ایجاد میشود، آیا تعیین هدف میتواند تأثیر معناداری بر زمان واکنش انتخابی(به عنوان یک مهارت روانی-حرکتی)دانشجویان پسر ورزشکار 19 تا 23 ساله داشته باشد؟و میزان تأثیر گذاری هریک از سطوح تعیین هدف شخصی، دشوار و آسان بر زمان واکنش انتخابی به چه صورت است؟ روششناسی تحقیق پژوهش حاضر نیمهتجربی و از نوع پیشآزمون -پسآزمون با گروه گواه است که در آن، اثر متغیر مستقل تعیین هدف در سه سطح شخصی، آسان و دشوار بر متغیر وابسته زمان واکنش انتخابی بررسی میشود.
یافتههای تحقیق نتایج حاصل از این پژوهش نشان میدهند که بین میانگین نمرههای زمان واکنش انتخابی( TRC )پیش آزمون و پسآزمون گروه دارای هدف شخصی، هدف آسان و هدف دشوار، تفاوت معناداری وجود دارد (05/0 P )و بهبود قابل ملاحظهای در نمرههای پس آزمون مشاهده شده است.
پس از مقایسه و بررسی میانگین نمرههای پس آزمون گروهها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس یکطرفه مشخص شده است که بین گروههای آزمایشی تفاوت معناداری وجود دارد(05/0 P )، بدین معنا که میزان تأثیر تعیین هدف در سطوح شخصی، آسان و دشوار متفاوت بوده است(جدول 1).
بررسی نتایج تحقیق نشان میدهد که میان میانگین نمرههای پیشآزمون و پسآزمون گروه بدون هدف(کنترل)تفاوت معناداری ایجاد شده است و به نظر میرسد که این نتیجه نشاندهنده بهبود نمرههای پسآزمون گروه کنترل ناشی از اثر تمرین تکلیف آزمون باشد.
از طرف دیگر، مقایسه میانگین پسآزمون این گروه و گروه کنترل نشان میدهد که این تأثیر مستقل از اثر تمرین تکلیف آزمون است و هدف دشوار بهطور معناداری موجب بهبود زمان واکنش انتخابی شده است."