چکیده:
:در این مطالعه، آگاهی و عملکرد فوتبالیستهای لیگ برتر ایران نسبت به
راهکارهای پیشگیری از آسیب ارزیابی شده است.تحقیق حاضر از نوع توصیفی است و جامعه آماری تحقیق را فوتبالیستهای حاضر در 14
تیم لیگ برتر سال 1382 تشکیل میدهند.نمونه آماری، شامل 88 نفر از بازیکنان حاضر در
شش تیم سایپا و پیکان تهران؛ استقلال اهواز؛ذوب آهن اصفهان، برق و فجر سپاسی شیراز
بود که بهطور خوشهای در دسترس انتخاب شدند.این تحقیق، به آگاهی و عملکرد بازیکنان
نسبت به استفاده از تمرینهای انعطافپذیری، جلسات تمرین قدرتی، گرمکردن، سردکردن،
تغذیه و تجهیزات پرداخته است.اطلاعات از طریق پرسشنامه هاوکینز و
فولر(1998)جمعآوری شده است.یافتههای نتایج حاکی از آن هستند که بازیکنان در مورد گرمکردن و اجرای
تمرینهای قدرتی نیز آگاهی و عملکرد مناسب داشتهاند، ولی در مورد استفاده از ساقبند
هنگام تمرین؛مصرف کربوهیدرات قبل و بعد از تمرین و مسابقه؛سردکردن بعد از تمرین و
مسابقه؛و جلسات تمرین انعطافپذیری ضعفهای آگاهی یا عملکردی دارند.در تحقیق حاضر مشخص شده است که توصیهها و برنامههای مربیان و دستاندرکاران و
همچنین رفتار هم تیمها از مهمترین منابع مؤثر بر آگاهی و عملکرد بازیکنان فوتبال
بهشمار میروند.بهنظر میرسد که با گسترش آموزش دستاندرکاران فوتبال، بتوان بر
آگاهی آنان افزود و از این طریق از هزینهها و مصائب ناشی از آسیبدیدگی کاست.
خلاصه ماشینی:
"یافتههای نتایج حاکی از آن هستند که بازیکنان در مورد گرمکردن و اجرای تمرینهای قدرتی نیز آگاهی و عملکرد مناسب داشتهاند، ولی در مورد استفاده از ساقبند هنگام تمرین؛مصرف کربوهیدرات قبل و بعد از تمرین و مسابقه؛سردکردن بعد از تمرین و مسابقه؛و جلسات تمرین انعطافپذیری ضعفهای آگاهی یا عملکردی دارند.
اگرچه در مورد آسیبهای فوتبال تحقیقات بسیاری در ابعاد گوناگونی انجام شده است، اما محقق در جستجوی خود در مورد ارزیابی آگاهی ورزشکاران نسبت به راهکارهای پیشگیری از آسیب، به نمونه مشابه دیگری در داخل و خارج از کشور دسترسی پیدا نکرد بهجز تحقیق هاوکینز و فولر 1 که آنها به ارزیابی آگاهی و عملکرد فوتبالیستهای حرفهای کشور انگلیس، نسبت به این راهکارها پرداخته بودند.
بهطور کلی، با بررسی جدولهای 1 تا 5 مشخص میشود که بازیکنان لیگ برتر فوتبال کشور در مورد استفاده از ساقبند هنگام تمرین؛مصرف کربوهیدرات قبل و بعد از تمرین و مسابقه؛سردکردن بعد از تمرین و مسابقه و همچنین جلسات تمرین انعطافپذیری، ضعفهای آگاهی یا عملکردی دارند.
باتوجه به اینکه کمبود انعطافپذیری عضلانی، نقش مهمی را در گسترش آسیبهایی از قبیل پیچیدگیها، کشیدگیها و آسیبهایی که براثر استفاده از بیش از حد از اعضا ایجاد میشوند، بازی میکند(20، 27 و 28)، همچنین باتوجه به نتایج تحقیق حاضر که حاکی از وجود ضعفهای آگاهی و عملکردی فوتبالیستهای لیگ برتر کشور نسبت به انجام جلسات تمرینی انعطافپذیری هستند، میتوان نتیجه گرفت که این ضعفها میتوانند زمینه بروز آسیبدیدگی ورزشکاران را افزایش دهد."