چکیده:
پژوهش حاضر به بررسی تاثیر پیش سازمان دهنده ها در یادگیری دانش آموزان پسر پایه دوم دبیرستان در درس جغرافیا می پردازد . نمونه مورد مطالعه شامل 184 نفر از دانش آموزان پسر در رشته های تجربی ، ریاضی ، و علوم انسانی شهر شیراز است که دانش آموزان شرکت کننده در پژوهش به صورت تصادفی انتخاب شدند . روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای و نوع طرح پژوهش به شیوه آزمایشی است . ابزار اندازه گیری در تحقیق عبارت از یک آزمون محقق ساخته ( بیست سوال چهار گزینه ای ) است که بعنوان پیش آزمون بر روی هر دو گروه اجرا شد . پس از آن به گروه آزمایشی قبل از تدریس جغرافیا بدون پیش سازماندهنده ارائه گردید. بدین ترتیب نتایج یافته ها نشان داد که نمرات دانش آموزان در پیش آزمون تفاوت معنی داری با یکدیگرنداشته است اما در پس آزمون نمرات افزایشی در گروه آزمایشی ملاحضه گردید ؛ بنابر این پیش سازمان دهنده ها را دریافت کرده بودند در مقایسه با گروه کنترل ، از یادگیری بهتر برخوردارند .
خلاصه ماشینی:
"آزوبل در مورد تناقضهای مشاهدهشده،در پژوهشهای مختلف و توجیه یافتههای خویش اظهار نمود که بیشتر پژوهشهایی که در تأیید تأثیرات پیشسازمان دهنده موفق نبودهاند به دو مسئلهء مهم توجه نداشتهاند:اول اینکه،بیشتر تحقیقها ارزیابی منظمی از اطلاعات قبلی یادگیرنده در مورد پیام مورد مطالعه انجام ندادهاند؛و دوم اینکه،در بیشتر این پژوهشها از آزمونهایی استفاده شده که یادسپاری کلمه به کلمه را اندازهگیری میکردهاند؛در صورتی که پیشسازماندهندهها برای کمک به یادگیری معنادار در نظر گرفته شدهاند و چنانکه آزمونهای مورد استفاده کاربرد مفاهیم و موقعیتهای تازه را بسنجند احتمال بیشتری دارد که تأثیرات پیشسازمان دهندهها را نشان دهند(آزوبل19783؛ص،255).
مقایسه دو گروه آزمایشی و کنترل از نظر نمرههای افزایشی (به تصویر صفحه مراجعه شود) دو گروه کنترل و آزمایشی با توجه به میانگین افزایشی مورد مقایسه قرار گرفتند و همانگونه که جدول شمارهء 4 نشان میدهد میانگین نمرات افزایشی گروه آزمایشی نسبت به گروه کنترل بالاتر میباشد نتیجه و تحلیل آماری نشان میدهد که این تفاوت معنیدار است(0008/0<P,182-fd 66/2-t) نتایج تحلیل اطلاعات در جداول مذکور برتری گروهی که پیشسازماندهنده را دریافت نمودند در مورد افزایش یادگیری تأیید میکند.
طبق نتایج پژوهش حاضر به صورت کاربردی معلمان میتوانند با کمک پیش سازماندهندهها مقدار زیادی از اطلاعات را به صورت معنیدار و مؤثر به دانشآموزان منتقل کنند؛سپس شایسته است که ابتدا مطالب و مفاهیم بسیار کلی،جامع،و انتزاعی در اختیار دانشآموزان قرار گیرد و سپس به آموزش مطالبی که از درجهء کلیت و جامعیت و انتزاع کمتری برخوردارند پرداخته شود و این روند ادامه یاد تا در نهایت به مطالب بسیار جزیی و عینی و محسوس برسد."