چکیده:
هدف این پژهش بررسی ارتباط وجوه خودشناسی ( انسجامی و تجربه ای - تاملی) با پنج عامل بزرگ شخصیت و دیدگاه پذیری بود . 288 دانشجویان دانشگاه تهران با تکمیل پرسشنامه های خودشناسی ( نسخه 26 ماده ای و 12 ماده ای قربانی و همکاران ، 2003 )، شخصیت و دیدگاه پذیری در این پروژه شرکت کردند . فرض بر این بود که وجوه مختلف خودشناسی ( انسجامی و انفکاکی ) با عامل های شخصیت و دیدگاه پذیری ارتباط دارد و خود شناسی انسجامی در پیش بینی عامل های شخصیت و دیدگاه پذیری ارتباط دارد و خود شناسی انسجامی در پیش بینی های عامل های شخصیتی ، نسبت به خودشناسی انفکاکی توانایی بیشتری دارد و نتایج نشان داد وجوه خود شناسی ( بویژه خودشناسی انسجامی) با عامل های شخصیتی و دیدگاه پذیری دارای همبستگی مثبت دارد افزون بر این ، خودشناسی انسجامی توان تبیینی بالاتری نسبت به خودشناسی انفکاکی در پیش بینی همه عامل های شخصیتی را داشت . افزایش در سطح خود شناسی با افزایش در سطح دیدگاه پذیری و عامل های شخصیت ، بجز عامل برون گرایی همراه بود . این بدان معناست که فرایندهای دخیل در خودشناسی و استلزامات ، رفتاری مرتبط با آن با صفات شخصیتی ادراک شده از جانب فرد در ارتباط است .
خلاصه ماشینی:
"این فرض از این واقعیت ناشی شده است که نقش خودشناسی به عنوان سازهای شخصیتی که واجد ملاکهای رفتاری معین است،در تبیین و پیش بینی فرایندها و سازههای مختلف روانشناختی،در پژوهشهای پیشین به تأیید رسیده است(قربانی و همکاران، a 2003).
ضرایب همبستگی میان وجوه خودشناسی،پنج عامل شخصیت و دیدگاهپذیری (به تصویر صفحه مراجعه شود) 01/0> p 05/> p پیشبینی عاملهای شخصیت و دیدگاهپذیری بواسطهء خودشناسی انسجامی و انفکاکی به منظور بررسی فرضیهء دوم،توسط تحلیل رگرسیون چندگانه توان تبیینکنندگی خودشناسی انسجامی در برابر وجوه تأملی و تجربهای خودشناسی مورد بررسی قرار گرفت.
مقایسهء میانگینهای عاملهای شخصیت و دیدگاهپذیری در دو گروه واجد خودشناسی بالا(36/3- M و 31/0- SD )و خودشناسی پایین(47/1- M و 23/0- SD ) (به تصویر صفحه مراجعه شود) 001> P ,01/0> P ,05/0> P بحث هدف اصلی این پژوهش بررسی ارتباط سازهء خودشناسی(انسجامی و انفکاکی)با عاملهای شخصیتی و صفات مرتبط با آنها در مدل پنج عاملی شخصیت و مقایسهء توان تبیینی خودشناسی انسجامی با خودشناسی انفکاکی بود.
بررسی همبستگی میان خودشناسی(انسجامی و انفکاکی)با عاملهای شخصیتی، نشان داد که احتمالا الگوهای رفتاری ناشی از تفاوتهای فردی در خودشناسی،در قالب صفات مختلف شخصیتی که در مدل پنج عاملی شخصیت و تحت عاملهای مختلف سنجیده میشوند انعکاس مییابند.
این فرض از این واقعیت ناشی میشود که نقش خودشناسی به عنوان سازهای شخصیتی که واجد ملاکهای رفتاری معین است،در تبیین و پیشبینی فرایندها و سازههای مختلف روانشناختی،در پژوهش های پیشین به تأیید رسیده است(قربانی و همکاران، a 2003)."