چکیده:
اختلال بیش فعالی/نقص توجه یکی از شایعترین اختلالهای روانشناختی دوران کودکی است، بنابراین شناسایی روش درمانی موثر و ماندگار بسیار مهم است. هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی بازیدرمانی انفرادی با بازیدرمانی توام با خانوادهدرمانی در کاهش مشکلات رفتاری کودکان مبتلا به ADHD بود. 20 کودک 12-7 ساله مقطع دبستان مبتلا به اختلال بیشفعالی/نقص توجه برای مصاحبه بالینی انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش گمارده شدند. والدین در دو مرحله پیشآزمون و پسآزمون سیاهه رفتاری کودکان (CBCL) را تکمیل کردند. دادهها با استفاده از نرم افزار21- SPSSو روش آماری تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. نتایج نشان داد که هر دو روش درمانی در کاهش مشکلات رفتاری کودکان موثرند. اگرچه در کاهش مشکلات اجتماعی، توجه و برونیسازی بین دو روش درمانی تفاوت مشاهده نشد، اما دو گروه در کاهش مشکلات برونیسازی و تفکر با یکدیگر متفاوت بودند. پژوهش حاضر بیانگر این است که گرچه اثربخشی دو روش درمانی در کاهش مشکلات رفتاری کودکان مبتلا به اختلال بیشفعالی/نقص توجه یکسان است، اما نگاه کردن به این اختلال از دیدگاه سیستماتیک و خانوادهدرمانی اثرگذارتر خواهد بود.
Attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) is a common mental illness in children, so it is very important to identify effective and permanent treatment. The aim of the present research is to compare the efficacy of individual play therapy and play therapy with family therapy on behavioral problems reductionin ADHD children. Twenty 7-12-year- old school children with ADHD were selected and randomly assigned to two experiment groups. Subjects parents completed the Child Behavior Checklist (CBCL) through pretest and post-test intervals. The data were analyzed using multivariate analysis of covariance. The results showed that both treatments were effective in reducing behavioral problems. However, no significant difference was found between two methods in internalizing, social, attention problem, but there was significant difference between two groups on externalizing and thought problems. The present study indicates that although the effectiveness of two treatments in reducing behavioral problems in children with ADHD is the same, but considering this disorder from the systemic perspective and family therapy will be more effective.
خلاصه ماشینی:
مقایسه اثربخشی بازیدرمانی انفرادی و بازیدرمانی همراه با خانوادهدرمانی بر کاهش مشکلات رفتاری کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی/نقص توجه Comparison of effectiveness of individual play therapy and play therapy with family therapy on behavioral problems’ reduction in children with attention deficit hyperactivity disorder سهیلا ترابی مخصوص 1 Soheila Torabi Makhsoos مهدیه رحمانیان 2 Mahdieh Rahmanian پگاه فرخزاد 3 Pegah Farokhzad هوشنگ علیبازی 4 Houshang alibazi اختلال بیش فعالی/نقص توجه یکی از شایعترین اختلالهای روانشناختی دوران کودکی است، بنابراین شناسایی روش درمانی مؤثر و ماندگار بسیار مهم است.
نعمت اللهی و طهماسبی (1393) دریافتند که آموزش مهارتهای سازگاری به والدین در کاهش مشکلات رفتاری کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی/نقص توجه مؤثر است.
بحث هدف تحقیق حاضر مقایسه اثربخشی بازیدرمانی انفرادی با بازیدرمانی به همراه خانوادهدرمانی در کاهش مشکلات رفتاری کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی/نقص توجه بود.
علاوه بر این، نتایج تحقیق حاکی از اثربخشی بیشتر بازیدرمانی توأم با خانوادهدرمانی در کاهش مشکلات تفکر و اثربخشی بیشتر بازیدرمانی انفرادی در بهبود مشکلات درونی سازی میباشد که تحقیقات پارک و همکاران (2015)، ویجر-برگسما و همکاران (2012)، کلارک و همکاران (2015) و نعمت اللهی و طهماسبی (1393) همسو است، بهطوریکه نتایج تمامی این تحقیقات مانند تحقیق حاضر منعکسکننده اثربخشی روشهای گوناگون درمان در کاهش مشکلات رفتاری کودکان مبتلا به اختلال بیشفعالی/نقص توجه میباشد.