چکیده:
یکی از مشکلات اساسی در برنامه ریزی های منطقه ای با هدف توسعه اقتصادی، تعیین روش هایی است که دولت به کمک آنها بتواند منابع جامعه را به گونه ای اختصاص دهد تا رشد اقتصادی و کاهش در نابرابری های درآمدی بین استانی به صورت همزمان میسر گردد. بررسی امکان تحقق این موضوع، هدف اصلی این تحقیق می باشد. در این مطالعه، از داده های سری زمانی فصلی مربوط به سال های 89-1379 و یک الگوی خود همبسته برداری استفاده شده و نابرابری درآمدی بین استانی یک بار با استفاده از ضریب جینی و بار دیگر با استفاده از شاخص تایل به دست آمده است. نتایج حاکی از آن است که نابرابری درآمدی بین استانی، رشد اقتصادی را در کوتاه مدت کاهش می دهد که تنها بخشی از این کاهش در بلند مدت از بین خواهد رفت. رشد اقتصادی در کوتاه مدت، نابرابری درآمدی بین استانی را افزایش و در بلند مدت آن را کاهش می دهد. به کارگیری شاخص تایل در اندازه گیری نابرابری درآمدی بین استانی، نتایج حاصل از برآورد الگو را با استفاده از ضریب جینی تایید می کند.
One of the fundamental problems in regional economic development is determining the ways in which government can allocate resources of society so that economic growth and income equality among provinces can be achieved simultaneously. In this study، a Vector Auto Regressive Model is estimated using seasonal data during Q1: 2000- Q4:2009. Inter-provincial income inequality is obtained with both Gini Coefficient and Theil Index. The results show that، in short run، income inequality among provinces accelerates economic growth and in long run decelerates it، however، it does not return to its initial level. Economic growth in short run accelerates income inequality among provinces، but decelerates it in long run. Robustness tests with Theil Index، confirm our primary results applying Gini Coefficient.
خلاصه ماشینی:
در اين مطالعه، از داده هاي سري زماني فصلي مربوط به سال هاي ٩٨-١٣٨٨ و يک الگوي خود همبسته برداري استفاده شده و نابرابري درآمدي بين استاني يک بار با استفاده از ضريب جيني و بار ديگر با استفاده از شاخص تايل به دست آمده است.
٢. سابقه تحقيق خوشکار )١٣٩٩( در مقاله اي تحت عنوان »اثر شاخص هاي اقتصاد کلن بر توزيع درآمد در ايران: مطالعه بين استاني« اثر درآمد سرانه، تورم، نسبت کل درآمد مالياتي به محصول ناخالص استاني و هزينه هاي دولتي را بر ضريب جيني و سهم بيستک هاي درآمدي به صورت جداگانه بررسي کرده است.
٩. ساختار مدل رابطه پوياي ميان رشد اقتصادي و نابرابري درآمدي با استفاده از الگو خود همبسته برداري )VAR( 1 زير به دست مي آيد: (به تصویر صفحه رجوع شود) در اين معادلت ، Yt رشد اقتصادي کشور در دوره مورد نظر، INEt نابرابري درآمدي بين استان هاي ايران در دوره مورد نظر، k تعداد وقفه ها، و ′ مقادير ثابت، و ضرائب و جمله خطا يا اخلل ٢ را نشان مي دهد.
در اين تحقيق، نابرابري درآمدي بين استان هاي ايران، يک بار با استفاده از ضريب جيني و سپس با استفاده از شاخص تايل ٢ به دست خواهد آمد که آزمون استحکام ٩ ناميده شده است.
واکنش پوياي رشد اقتصادي کشور نسبت به شوک ضريب جيني (به تصویر صفحه رجوع شود) مأخذ: يافته هاي تحقيق اين نمودار، اثر نابرابري درآمدي بر رشد اقتصادي را در کوتاه مدت و بلندمدت نشان مي دهد.
به اين صورت که افزايش نابرابري درآمدي بين استاني در بلند مدت، رشد اقتصادي را کاهش مي دهد.