چکیده:
در این مطالعه، آثار مرفین بر افزایش حساسیت به اختلال تشکیل حافظه القا شده و به خاطرآوری وابسته به حالت (state- dependent retrieval) در یک روش اجتنابی غیرفعال آموخته شده، در موش سوری بررسی شده است. مصرف پیش از آموزش مرفین (5mg/kg و 2.5 و 0.5) وابسته به دوز، قادر است یادگیری یک نوبته روش اجتنابی غیرفعال (Passive Avoidance Learning) را مهار کند. مصرف پیش از آزمون (5mg/kg و 2.5 و 0.5) باعث القای به خاطرآوری وابسته به حالت می گردد. اثر مهاری مرفین (5mg/kg) بر تشکیل حافظه، به طور معنی دار، به وسیله مصرف پیش از آموزش، نالوکسان (1mg/kg و0.5 و 0.025)، قبل از مرفین پیش از آموزش، مهار می گردد. مصرف پیش از آزمون نالوکسان وابسته به دوز،بازگشت القا شده به وسلیه مرفین (5mg/kg) را مهار کرد. فراموشی القا شده به وسیله مرفین، پیش از آموزش، به طور معنی داری در موش های حساس شده سه روز مرفین (30mg/kg و 20) دریافت کرده بودند، مهار گردید. افزایش حساسیت به مرفین، بر حافظه وابسته به حالت مرفین تاثیری نداشت. تزریق نالوکسان، 30 دقیقه قبل از مرفین و به مدت سه روز، مهار فراموشی القا شده به وسیله مرفین را در موش های حساس به مرفین به طور معنی دار متوقف کرد. این نتایج پیشنهاد می کند که افزایش حساسیت به مرفین، اختلال تشکیل حافظه را تحت تاثیر قرار می دهد، اما بر تسهیل به خاطرآوری القا شده به وسیله مرفین بی تاثیر است.
خلاصه ماشینی:
"آزمایش دوم اثر مصرف پیش از آزمون مرفین،بر فراموشی القا شده به وسیله مرفین در این آزمایش 30 دقیقه قبل از مرحله اکتساب،به چهار گروه از حیوانات مقدار 5 mg/kg مرفین به صورت زیرجلدی تزریق شد و سپس مرحله آموزش برای تمامی آنها اجرا گردید.
آزمایش ششم:مهار اثر افزایش حساسیت به مرفین به وسیله آنتاگونیست گیرنده اوپیوئیدی،بر مصرف پیش از آموزش مرفین،در یادگیری اجتنابی غیر فعال به سه گروه از حیوانات 10 تایی،در سه روز متوالی روزی یک بار،مقادیر مختلف نالوکسان (0/5,1,2 mg/kg) به صورت زیرجلدی تزریق شد و 60 دقیقه بعد از آن،با یک تزریق زیر جلدی مرفین (20 mg/kg, S.
آزمایش چهارم:اثر افزایش حساسیت به مرفین،بر مصرف پیش از آموزش مرفین در یادگیری اجتنابی غیر فعال همانطور که در شکل 4 میتوان مشاهده نمود،افزایش حساسیت به مرفین به وسیله تزریق زیرجلدی مقادیر مختلف مرفین (10,20,30 mg/kg) ،به مدت سه روز متوالی و قطع آن به مدت پنج روز،به طور معنیدار باعث کاهش اثر مصرف پیش از آموزش مرفین (5 mg/kg) بر زمان تأخیر میشود ANOVA: H(3)-18/33 ù P>0/0001[ یکطرفه غیر پارامتری- ]Wallis Kruskal .
شکل 5 بیانگر آن است که افزایش حساسیت به مرفین،به وسیله تزریق زیرجلدی مقادیر مختلف مرفین (10 ,20,30 mg/kg) به مدت سه روز و قطع آن به مدت پنج روز،باعث کاهش یادگیری وابسته به حالت القا شده به وسیله مرفین در مقایسه با گروه کنترل شده است،ولی این کاهش،بر طبق آزمون آماری ANOVA یکطرفه غیر پارامتری Kruskal-Wallis معنیدار نمیباشد[05/0>P, 11/2-(3)H]."