چکیده:
هدف: هیپوکامپ از مراکز اصلی یادگیری وابسته به پاداش است و با در نظر گرفتن توزیع وسیع گیرنده های GABAA در ناحیه CA1 هیپوکامپ پشتی، احتمال می رود این گیرنده ها در یادگیری وابسته به پاداش نقش داشته باشند. در مطالعه حاضر، اثرات تزریق دو طرفه درون هیپوکامپی آگونیست یا آنتاگونیست گیرنده های GABAA بر اکتساب و بیان ترجیح مکان شرطی شده ناشی از مرفین، در موش های بزرگ آزمایشگاهی نر نژاد ویستار مورد بررسی قرار گرفته است.
روش: در این مطالعه تجربی - مداخله ای، از موش های بزرگ آزمایشگاهی نر بالغ، نژاد ویستار، با وزن تقریبی 200 تا 240 گرم استفاده شد. کلیه حیوانات با دستگاه استرئوتاکس در نواحی CA1 هیپوکامپ پشتی به صورت دو طرفه کانول گذاری و پس از طی دوره بهبود، وارد آموزش های شرطی سازی و القای «ترجیح مکان شرطی شده» (CPP) شدند. روش مورد استفاده برای CPP شامل یک دوره پنج روزه با سه مرحله مجزای زیر بود: -1 مرحله پیش شرطی سازی؛ -2 مرحله شرطی سازی؛ -3 مرحله آزمون یا بیان پاداش.
یافته ها: تزریق زیر جلدی مقادیر مختلف مرفین در یک روش وابسته به تعداد، ترجیح یک مکان شرطی شده (CCP) را القا نمود. تزریق موسیمول، به عنوان آگونیست گیرنده GABAA داخل CA1، توانست CPP القا شده به وسیله مرفین را به طور معنی دار مهار کند. تزریق دو طرفه مقادیر مختلف بیکوکولین داخل نواحی CA1 هیپوکامپ، همراه با یک مقدار بی اثر مرفین سبب القای معنی دار CPP گردید. موسیمول یا بیکوکولین به تنهایی بر شرطی سازی مکانی اثری نداشتند. همچنین نتایج نشان دادند که واکنش القا شده به وسیله تزریق دو طرفه موسیمول به CA1، با پیش تیمار به وسیله بیکوکولین برگشت پذیر است. از سوی دیگر، تزریق دو طرفه موسیمول یا بیکوکولین داخل CA1، بیان CPP مرفین را به طور معنی دار کاهش داد، در حالی که بر فعالیت حرکتی در مرحله آزمون اثری نداشت.
نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان دادند که گیرنده های GABAA نواحی CA1 هیپوکامپ، در اکتساب و بیان ترجیح مکان شرطی شده ناشی از مرفین نقش مهمی به عهده دارند.
خلاصه ماشینی:
"در مورد مطالعه اثر آگونیست و آنتاگونیست گیرنده GABAA بر بیان4ترجیح مکان شرطی شده،در مرحله شرطیسازی هیچگونه تزریق داخل مغزی صورت نگرفت و فقط در روز آزمون،پنج دقیقه قبل از اجرای آزمون،هر حیوان به صورت داخل مغزی داروها را دریافت کرد و بعد در دستگاه CPP قرار داده شد.
هشت گروه هشتتایی حیوانات در مرحله شرطیسازی،ابتدا به صورت داخل مغزی حامل (1ml/rat) یا بیکوکولین (1ml/rat) دریافت کردند و پنج دقیقه بعد از آن،در این گروهها،تزریقهای درون هیپوکامپ سالین (1ml/rat) یا موسیمول(25/0،5/0 و 1 (mg/rat و بلافاصله تزریق زیرجلدی مرفین (5mg/kg) انجام شد.
در روز آزمون و قبل از اجرای آزمون،به CA1 هیپوکامپ شش گروه حیوان موسیمول(25/0،5/0 و 1 (mg/rat یا بیکوکولین (5/0،1 و 2 (mg/rat تزریق شد و در پایان به مدت 15 دقیقه در دستگاه CPP قرار داده شدند و فعالیت حرکتی و میزان ترجیح آنها در طی این مدت ارزیابی گردید.
آزمون آماری تحلیل واریانس یک طرفه مشخص کرد که مرفین به صورت وابسته به مقدار،موجب افزایش معنیدار ترجیح مکان شرطی شده در حیوانات تحت آزمایش(نسبت به گروه کنترل)شده است.
نمودار 5-اثرات تزریق دو طرفهء موسیمول یا بیکوکولین داخل CA1 هیپوکامپ بر بیان ترجیح مکان شرطی شده (CPP) ناشی از مرفین؛ *p>0/05 و p>0/001 **در مقایسه با گروه کنترل(سالین).
از سوی دیگر،پژوهش حاضر اثرات تزریق داخل CA1 آگونیست گیرنده GABAA یا آنتاگونیست آن بر بیان CPP مرفین را نیز مطالعه کرده است که نتایج آن نشان میدهند تزریق دو طرفه داخل CA1 مقادیر مختلف موسیمول یا بیکوکولین،بلافاصله قبل از مرحله آزمون،بهطور معنیداری از بیان CPP مرفین (5mg/kg) ممانعت میکند."