چکیده:
هدف: هدف این مطالعه، بررسی میزان فرسودگی شغلی و ابعاد آن در کارکنان درمانی روانپزشکی بیمارستان روزبه تهران و ارتباط آن با متغیرهای جمعیت شناختی و شغلی بود.
روش: در این پژوهش، کارکنان درمانی بیمارستان که ارتباط مستقیم با بیماران داشتند، دعوت شدند. از 165 نفر، 140 نفر (8/84%) پاسخ دادند. ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه ای شامل اطلاعات جمعیت شناختی و مرتبط با کار، پرسشنامه سلامت عمومی و پرسشنامه فرسودگی شغلی مازلاک بود.
یافته ها: از کل کارکنان، 7/20% دچار خستگی هیجانی شدید، 3/9% دچار مسخ شخصیت شدید و 55% دچار کاهش کفایت شخصی شدید بودند. در هر سه بعد یاد شده، فرسودگی شغلی پرستاران، بهیاران و کارکنان خدماتی بیش از دستیاران بود که در ابعاد خستگی هیجانی و کفایت شخصی این تفاوت معنی دار بود. فرسودگی شغلی خیلی شدید فقط در کارکنان پرستاری و خدماتی مشاهده شد. جنس مذکر و تجرد نیز به ترتیب با مسخ شخصیت و کاهش کفایت شخصی ارتباط داشت. سطح تحصیلات با خستگی هیجانی ارتباط معکوس داشت و ساعات کار بیشتر در هفته نیز با مسخ شخصیت شدیدتر مرتبط بود. تمامی ابعاد فرسودگی شغلی با سلامت عمومی رابطه معکوس داشتند. در تحلیل چند متغیری، تنها رسته شغلی و سلامت عمومی رابطه معنی داری با فرسودگی شغلی داشت.
نتیجه گیری: نسبت قابل توجهی از کارکنان درمانی بیمارستان روزبه دچار فرسودگی شغلی شدید بودند که به طور خاص به صورت کاهش شدید کفایت شخصی در پرستاران، بهیاران و کارکنان خدماتی بود.
خلاصه ماشینی:
"فرسودگی شغلی در کارکنان درمانی روانپزشکی بیمارستان روزبه
هدف:هدف این مطالعه،بررسی میزان فرسودگی شغلی و ابعاد آن در کارکنان درمانی
روانپزشکی بیمارستان روزبه تهران و ارتباط آن با متغیرهای جمعیت شناختی و شغلی بود.
بعد یاد شده،فرسودگی شغلی پرستاران،بهیاران و کارکنان خدماتی بیش از دستیاران بود که
در ابعاد خستگی هیجانی و کفایت شخصی این تفاوت معنیدار بود.
ارتباط معکوس داشت و ساعات کار بیشتر در هفته نیز با مسخ شخصیت شدیدتر مرتبط بود.
تمامی ابعاد فرسودگی شغلی با سلامت عمومی رابطه معکوس داشتند.
نسبت قابلتوجهی از کارکنان درمانی بیمارستان روزبه دچار فرسودگی شغلی شدید بودند که
در مورد فرسودگی شغلی کارکنان درمانی مطالعات مختلفی
به طور ویژه فرسودگی شغلی کارکنان درمانی روانپزشکی را
تشکیل شده است و هرسه جنبه فرسودگی شغلی را شامل میشود.
کاهش کفایت شخصی،نمره بالای 39 به عنوان فرسودگی خفیف،34 تا 39 متوسط و زیر 34 شدید در نظر گرفته شد.
عمومی مؤثر بر روی هرسه بعد فرسودگی شغلی بررسی گردید.
*در یک نفر از این گروه اطلاعات مربوط به هرسه بعد کامل نبود،ازاینرو تحلیل اطلاعات مربوط به فرسودگی شغلی برای 69 نفر انجام شد.
خستگی هیجانی و کفایت شخصی این تفاوت معنیدار بود.
شغل روانپرستاری مرتبط با نمرات بالاتر فرسودگی شغلی بود.
در پرستاران بیمارستان روزبه میزان کاهش کفایت شخصی بالاتر
نکته دیگر این است که آیا فرسودگی شغلی ممکناست ناشی از اختلال روانپزشکی در نمونه باشد.
بررسی میزان فرسودگی شغلی کادر پرستاری شاغل در بیمارستانهای سنندج در سال 1380.
بررسی میزان فرسودگی شغلی و ارتباط آن با روشهای مقابلهای به کار گرفته شده توسط پرستاران بیمارستانهای آموزشی شهر تهران."