چکیده:
چکیده سازمان بهداشت جهانی سلامت امری فراتر از «فقدان بیماری یا معلولیت» میداند و آن را متضمن توجه خاطر به ابعاد روانی و اجتماعی و معنوی انسانها در نظر میگیرد. پژوهش حاضر بر پایه منطق استفهامی، با استفاده از روش تحقیق مردم نگاری وسیع و با هدف بازنمایی راهبردهای مدیریتی معطوف به ملاحظه «معنویت» در بیمارستانهای دولتی کلانشهر شیراز انجام شده است. دو پرسش اصلی مقاله عبارتند از: ابعاد فراجسمانی کنشگران اصلی نظام سلامت، مشتمل بر جنبههای روانی، اجتماعی و فرهنگی و معنوی آنها، چگونه مورد توجه تصمیمگیران مجموعههای درمانی قرار گرفته است؟ هم چنین، مهم ترین مصادیق متعارض با اخلاق پزشکی در میدانهای مطالعه کدامند؟ آگاهی دهندگان مطالعه شامل پزشکان، مدرسان اخلاق پزشکی، پرستاران، مدیران بیمارستانی، مددکاران اجتماعی، بیماران و همراهان آنها هستند که بر پایه روش نمونه گیری چند سطحی به صورت هدفنمد و غیر احتمالی انتخاب شدهاند. تحلیل کیفی دادههای حاصل از فرایندهای چندگانه داده یابی از قبیل مصاحبه عمیق و نیمه ساختار یافته، تصویر برداری و مرور اسناد بیمارستانی نشان میدهد راهبرد مدیریتی مورد استفاده در میدانهای مطالعه جهت ملاحظه ابعاد روانی، اجتماعی و معنوی کش گران اصلی نظام سلامت بر حسب مضمون نهایی «تجویزات الزامیو ارشادی» و مضامین کلی «معنویت دینی»، «معنویت سازمانی» و «فرهنگ فردی و حرفهای سازمان خدمات» میتواند به تصویر کشیده شود. بعلاوه، آرمان مدیریتی «نهادینه سازی معنویت» در مجموعههای درمانی غالبا مبتنی بر آموزههای دینی، با محوریت «ترجیحات فقهی» محقق شده است.
خلاصه ماشینی:
لحاظ متغیر جنسیت در انتخاب نمونه ها متأثر از مطالعات نظری مبنی بر تفاوت فهم از معنویت در میان افراد بر حسب جنسیت و نیز تفاوت معنادار میان زنان و مردان از حیث شدت گرایش به مقولات و فرصت های معنوی میباشد؛ انتخاب پزشکان بر حسب رشته های تخصصی «قلب و عروق»، «داخلی»، «مغز و اعصاب» و «روانپزشکی» مبتنی بر این پیش / فرض بود که متخصصان مذکور در مقایسه با دیگر همتایان حود از تعامل طولانی مدت با بیماران مزمن برخوردار هستند و لذا، تعامل مستدام با بیماران دارای بیماریهای مزمن میتواند برانگیختگی تأملات عمیق معنوی و مذهبی را برای آنها نیز به همراه داشته باشد؛ لحاظ حداقل پنج سال سابقه کار بالینی در مورد پرستاران با هدف اطمینان از برخورداری از تجربیات و اندوخته های ذهنی قابل ملاحظه درباره مسائل معنوی خود و بیماران دارای دیدگاههای مذهبی و یا دیدگاههای غیر مذهبی و سکولار، طی چندین سال تجربیات حرفه ای، صورت گرفته است ؛ معیار قرار داشتن در سمت مدیریت بیمارستانهای دولتی شهر شیراز با هدف آگاهی از ایستارها و نگرشهای ذهنی مدیران و عملکرد سازمانی و مدیریتی آنها در نهادینه ساختن معنویت در نظام درمان و افزایش انگیزههای سازمانی پرسنل ، روابط انسانی و سازمانی میان آنها در پرتو مسائل و نیازهای معنوی لحاظ شده است ؛ مددکاران اجتماعی بیمارستان دارای بیشترین ارتباط با مسائل روحی و روانی بیماران و مشکلات آنها هستند؛ مشکلات و ابعاد فرهنگی و اجتماعی و حتی اقتصادی بیماران و نیز نارضایتیها و شکایات حاصل 1 .