چکیده:
هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی تاثیر آموزش مهارت های اجتماعی بر سازگاری اجتماعی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان پسر دیرآموز است ؛ به این منظور، ۵۰ دانش آموز پسر دیرآموز پایه دوم (۷ تا ۹ سال ) به روش نمونه گیری تصادفی از شهر خدابنده در استان زنجان انتخاب شدند و با استفاده از طرح آزمایشی پیش آزمون و پس آزمون در دو گروه آزمایشی و کنترل مورد سنجش قرار گرفتند. آزمون های مقیاس مهارت های اجتماعی ماتسون ، مقیاس رفتار سازشی واینلند و آزمون پیشرفت تحصیلی محقق ساخته به عنوان پیش آزمون و پس آزمون اجرا شد و سپس دانش آموزان گروه آزمایشی در ١٢ جلسه یک ساعته در دوره آموزش مهارت های اجتماعی شرکت کردند. پس از برگزاری برنامه مداخله ای ، دو گروه آزمایشی و کنترل با یکدیگر مقایسه شدند. یافته ها نشان داد برنامه مداخله ای اثر معناداری (٠/٠١ >p) بر بهبود سازگاری اجتماعی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان پسر دیرآموز در گروه آزمایشی داشته است .
خلاصه ماشینی:
"تأثیر آموزش مهارت های اجتماعی بر سازگاری اجتماعی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان دیرآموز٭ دکتر احمد به پژوه ١ منصور سلیمانی ٢ دکتر غلامعلی افروز٣ دکتر مسعود غلامعلی لواسانی ٤ چکیده هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی تأثیر آموزش مهارت های اجتماعی بر سازگاری اجتماعی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان پسر دیرآموز است ؛ به این منظور، ۵۰ دانش آموز پسر دیرآموز پایه دوم (۷ تا ۹ سال ) به روش نمونه گیری تصادفی از شهر خدابنده در استان زنجان انتخاب شدند و با استفاده از طرح آزمایشی پیش آزمون و پس آزمون در دو گروه آزمایشی و کنترل مورد سنجش قرار گرفتند.
برنامه مداخله ای و شیوه اجرا پژوهش حاضر کوشید تا مهارت های اجتماعی لازم را به دانش آموزان پسر دیرآموز آموزش دهد و تأثیر آن را بر سازگاری اجتماعی و عملکرد تحصیلی آنان بسنجد و ارزیابی کند.
کودکان و نوجوانانی که قواعد اجتماعی گروه همسالان را به خوبی یاد می گیرند و نیز روابط قوی و مستحکمی با اعضای خانواده و اجتماع برقرار می کنند، به احتمال زیاد، سطح بالایی از سازگاری اجتماعی را از خود بروز خواهند داد؛ دانش آموزان دیرآموزی که به خوبی مهارت های اجتماعی را به دست می آورند و از نظر اجتماعی رفتارهای مطلوب تری از خود نشان می دهند، مفهوم خود مثبت تری دارند و این امر موجب می شود محدودیت ها و توانایی های خود را به شیوه صحیح تری ارزیابی ، درک و پذیرش کنند."