چکیده:
این پژوهش به منظور بررسی کیفیت تصور از خدا در بیماران افسرده و افراد سالم و مقایسه آنها انجام شده است. به منظور بررسی تصور از خدای بیماران افسرده، از بین بیماران مراجعه کننده به درمانگاه اعصاب و روان بیمارستان امام خمینی تهران، 15 نفر که تشخیص افسردگی اساسی دریافت نمودند با روش نمونه گیری هدف مند انتخاب و با استفاده از مصاحبه عمیق داده های مربوط به متغیر پژوهش جمع آوری شد. داده های مربوط به تصور از خدای افراد سالم به شیوه فوق از بین فرهنگیان ناحیه 3 تهران (10 نفر از افرادی که در مصاحبه بالینی فاقد نشانگان افسردگی یا سایر اختلالات روانی بودند( گردآوری شد. پژوهش حاضر از نوع مطالعات کیفی بوده و در آن از شیوه نظریه مبنایی یا نظریه زمینه ای استفاده شد. داده ها با روش تحلیل موضوعی (تماتیک) بررسی شد. نتایج پژوهش نشان داد بین تصور از خدای افراد سالم و افسرده تفاوت چشم گیری وجود دارد. تصور غالب افراد افسره از خدا منفی و شامل مقوله های خدای ترسناک، غیر قابل اعتماد، بیمحبت و غیر قابل دسترس بود، در حالیکه تصور غالب افراد سالم از خدا مثبت و شامل مقوله های خدای قابل اعتماد و امنیت بخش، بخشنده و پذیرا، دارای رحمت و عطوفت، و خدای حکیم بود.
خلاصه ماشینی:
"به منظور بررسی تصور از خدای بیماران افسرده ، از بین بیماران مراجعه کننده به درمانگاه اعصاب و روان بیمارستان امام خمینی تهران ، ١٥ نفر که تشخیص افسردگی اساسی دریافت نمودند با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با استفاده از مصاحبه عمیق داده های مربوط به متغیر پژوهش جمع آوری شد.
در این مطالعه ٧١ درصد اظهارات منفی افراد افسرده درباره تصور از خدا مربوط به مقوله های خدای ترسناک (٢٥ درصد)، خدای بیمحبت (٢١ درصد)، خدای غیر قابل اعتماد (١٤ درصد) و خدای غیر قابل دسترس (١١ درصد) است ، که در مجموع یک رابطه ی ناایمن با خدا را به تصویر میکشد.
تحقیقات (گورساچ ، ١٩٦٨؛ اسپیلکا، آرماتاس و ناسبام ، ١٩٦٤) نشان داده است افرادی که دلبستگی ایمن داشته اند خدا را به عنوان محبوب ، محافظ ، نزدیک و قابل دسترس تجربه میکنند، برعکس افراد افسرده رابطه ی ناامنی نسبت به خدا را تجربه میکنند و خدا را ترسناک، تنبیه گر، دور، غیر قابل دسترس و غیر قابل اعتماد میدانند که با یافته های این پژوهش همخوانی دارد.
ارتباط کیفیت دلبستگی با نوع تصور از خدا و سلامت روانی در پژوهش های مختلف مورد بررسی قرار گرفته است (کیرکپاتریک ، ٢٠٠٥)، براون و بایفلکو، (١٩٨٦) نشان دادند که مراقبت نامناسب از کودکان به دنبال فقدان مراقب اولیه ریسک افسردگی در بزرگسالی را چندین برابر میکند.
Farooghi, Yasmin nilofer & Rahman, Fasal Mahmood (1999): perseption of god amonge depressives and Medical pations, American jornal of postral counseling, 4:4, 57-70."