چکیده:
این مقاله به بررسی چگونگی برداشت رهبران ترکیه، به ویژه شخص اردوغان، از تحولات جدید خاورمیانه و نحوه تأثیرگذاری آن بر رفتار سیاست خارجی این کشور میپردازد. استدلال اصلی مقاله این است که آنچه به رفتار و رویکرد سیاست خارجی ترکیه در تحولات اخیر خاورمیانه شکل میدهد، نه صرفا واقعیتهای محیطی و راهبردی، بلکه برداشتی است که رهبران ترکیه، به خصوص رجب طیب اردوغان، از این تحولات دارند.
The paper discusses the Turkish leadership، especially of president Erdogan، perception about the new developments in the Middle East and its influence on the country's foreign policy.
The main argument of the paper is that the founding factor in Turkey's foreign policy and behavior is not merely the concrete developments in its strategic environment but is its leadership and especially Erdogan's perception from those developments.
خلاصه ماشینی:
واقعیت های ژئوپلتیکی در حال تغییر منطقه ، محدودیت های ساختاری و کم تجربگی کارگزاران سیاست خارجی ترکیه در چگونگی برخورد با تحولات جدید و ورود بازیگران تأثیرگذار منطقه ای و بین المللی به قلمرو نفوذ این کشور، موجب تحول در رویکردهای تعامل گرایانه ، اقتصادی، قدرت نرم محور و عمل گرایانه سیاست خارجی دولت عدالت و توسعه شد؛ به گونه ای که دولت حاکم با بسیج منابع داخلی برای بیشینه سازی نفوذ تاریخی خود در منطقه ، بایسته های امنیتی را در اولویت راهبردهای سیاست خارجی ترکیه قرار داد ( ,Aras ٢٠١٤ ,Onis ;٢٠١٣ ,Cagaptay ;٢٠١٢ ,Bishku ;٢٠١٣).
به عبارت دیگر، واقعیت های محیطی و راهبردی به واسطه برداشت و سوء برداشت رهبران ترکیه از تحولات خاورمیانه ، قدرت و جایگاه منطقه ای و بین المللی ترکیه ، روندهای داخلی تعیین کننده در این کشور از جدال برای تحکیم اقتدار در برابر کمالیست ها گرفته تا ورود کردها به ساختار قدرت در این کشور و همچنین ویژگیهای شخصیتی رئیس جمهور اردوغان ، موجبات تغییر در رفتار و رویکرد سیاست خارجی ترکیه را فراهم کرده است .
چون در فرهنگ سیاسی ترکیه رهبران تسلط معناداری بر کارکرد حکومت و نظام حزبی خود دارند و همچنین به دلیل اینکه راهبردهای احزاب سیاسی ترکیه در طول تاریخ تحت تأثیر سیستم رهبری اقتدارگرا بوده ، برداشت و درک نخبگان اصلی دولت عدالت و توسعه به عنوان حزب حاکم و مجری سیاست خارجی این کشور ضروری است .