چکیده:
از آنجایی که مطالعات موجود نشان می دهند که توسعه مالی، یکی از عواملی است که می تواند به گسترش سرمایه انسانی کمک کند، هدف تحقیق حاضر، بررسی تاثیر توسعه مالی در تشکیل سرمایه انسانی ایران طی دوره 89-1352 می باشد. با توجه به اینکه توسعه مالی مفهومی گسترده و دارای ابعاد متعددی است، در این تحقیق ابتدا به ایجاد شاخصی چند بعدی از ترکیب چهار شاخص بانکی توسعه مالی شامل نسبتM2بهتولیدناخالصداخلی، نسبت بدهی بخش خصوصی به سیستم بانکی به تولید ناخالص داخلی، نسبت دارایی های بانک مرکزی به تولید ناخالص داخلی و نسبت دارایی های بانک های سپرده پذیر به تولید ناخالص داخلی، به روش تجزیه به مولفه های اصلی با استفاده از نرم افزار SASپرداخته شده است، سپس با استفاده از روش خود بازگشت با وقفه های توزیعی (ARDL)، اثر توسعه مالی بر سرمایه انسانی با استفاده از نرم افزار Microfit. مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج به دست آمده، حاکی از آن است که توسعه مالی در کوتاه مدت و بلند مدت اثر مثبت و معنی داری بر سرمایه انسانی می گذارد که میزان اثرگذاری در بلندمدت نسبت به کوتاه مدت بیشتر است.
Since financial development can contribute to the development of human capital، this paper examines the effect of financial development on human capital formation in Iran during 1973-2010. Regarding financial development as a multifaceted concept، this article first deals with constructing a multidimensional index، including ratio of M2to GDP، ratio of private debt to banks to GDP، ratio of central bank assets to GDP and the ratio of assets of deposit-accepting banks to GDP، using principal components analysis with SAS. Then، using Auto-Regressive Distributed Lags (ARDL) model، the effect of financial development on human capital is estimated through Microfit 4. The results suggest that financial development has significant positive effect on human capital in the short- and long term، and the magnitude of influence is higher in the long term than short term.
خلاصه ماشینی:
با توجه به اينکه توسعه مالي مفهومي گسترده و داراي ابعاد متعددي است، در اين تحقيق ابتدا به ايجاد شاخصي چند بعدي از ترکيب چهار شاخص بانکي توسعه مالي شامل نسبت M٢ به توليد ناخالص داخلي، نسبت بدهي بخش خصوصي به سيستم بانکي به توليد ناخالص داخلي، نسبت داراييهاي بانک مرکزي به توليد ناخالص داخلي و نسبت داراييهاي بانکهاي سپردهپذير به توليد ناخالص داخلي، به روش تجزيه به مؤلفههاي اصلي با استفاده از نرم افزار SAS پرداخته شده است، سپس با استفاده از روش خود بازگشت با وقفههاي توزيعي )ARDL(، اثر توسعه مالي بر سرمايه انساني با استفاده از نرم افزار Microfit.
مطالعات زيادي در زمينه رابطه بين توسعه مالي و رشد اقتصادي در دهه هاي اخير انجام شده است که از آن ميتوان به مطالعات روسو و وتيپادادرن )٢٠٠٥ ,Vuthipadadorn &Rousseau (، ريتاب )٢٠٠٧ ,Ritab(، جيمز ) ,James ٢٠٠٨(، کبيرحسن، سانچز و يو )٢٠١٠ ,Kabir Hassan et al(، آدامپولوس )٢٠١٠ ,Adamopoulos(، خادرايو )٢٠١٢ Khadraoui(، بيتنکورت )٢٠١٢ ,Bittencourt(، هاسيم آلدين و آل مکيوي )-Husam ٢٠١٢ ,Aldin et al(، اشاره کرد.
دسترسي به اعتبار، پشتيبان بسيار مهم مالي را براي خانوارهاي محروم ارائه داده و به آنها اجازه ميدهد تا در آموزش فرزندان خود سرمايهگذاري کنند که اين انباشت در سرمايه انساني باعث بهبود در توزيع درآمد و پيشرفت تکنولوژي از طريق نوآوري و افزايش در رشد اقتصادي ميشود )شهباز و اسلم ١، ٢٥١١، ص٩٦(.
Overlapping Generations که در اين مدل، انباشت سرمايه انساني تابعي از گسترش محدوديتهاي استقراض، درآمد سرانه و نسبت مخارج آموزشي به توليد ناخالص داخلي قرار داده شده است و او در مدل خود براي نشان دادن عدم محدوديتهاي استقراض، از شاخصهاي توسعه مالي استفاده نمود.