چکیده:
چارچوب پژوهش حاضر براساس کاربرد روش شناسی پویایی سیستم در ارزشیابی درونی شکل گرفته است. هدف از این پژوهش پیشنهاد مدلی به منظور بررسی و تعیین خط مشی ها و عوامل اثرگذار در کیفیت گروه های آموزشی با استفاده از روش شناسی پویایی سیستم ها بوده است. براین اساس، ابتدا عواملی چون عضو هیات علمی، دانشجو، دانش آموخته، پذیرفته شده، پژوهش، تدریس، دوره های تحصیلی، بودجه، امکانات و تجهیزات آموزشی و پژوهشی و امکانات و تجهیزات رفاهی به عنوان مولفه های اثرگذار بر کیفیت گروه از مطالعات نظری، پژوهش های قبلی و تحلیل عناصر یک گروه آموزشی استخراج و سپس، براساس متغیرهای اثرگذار در هر عامل و روابط بین آنها مدلی کلی برای شبیه سازی رفتار گروه آموزشی طراحی شد. مدل طراحی شده پس از تعیین اعتبار رفتاری و ساختاری با داده های یک گروه مفروض مورد آزمایش قرار گرفت. با اجرای مدل در یک دوره چهارساله و با توجه مقادیر اولیه متغیرها و روابط میان آنها در گروه مفروض مشاهده شد که گروه روندی توسعه ای را در پیش گرفته است. با استفاده از این مدل می توان علاوه بر بررسی نتایج و پیامدهای حاصل از اعمال خط مشی های پیشنهادی تصمیم گیران، میزان تاثیر متغیرها را در کیفیت گروه مطالعه کرد. در نتیجه، مدیران و تصمیم گیران می توانند از مدل پیشنهادی مانند آزمایشگاهی برای بررسی و آزمون سیاست ها و خط مشی های خود استفاده کنند.
خلاصه ماشینی:
"بدون الگویی برای تعیین عوامل اثرگذار بر کیفیت و تشخیص روابط بین آنها با توجه به خط مشیهای مورد نظر گروه در جریان توسعه میتواند گروههای آموزشی را در تعیین راهبردهای ارزشیابی درونی یاری دهد و دورنمای اجرای ارزشیابی را به تصویر کشد.
هدف این پژوهش استفاده از روششناسی پویایی سیستمها برای مطالعه و اتخاذ خط مشیهای درست و کارآمد به منظور بهبود کیفیت گروههای آموزشی دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی و پیشنهاد مدلی به منظور تعیین خط مشیهای ارزشیابی درونی و عوامل مؤثر در کیفیت گروههای آموزشی بوده است.
نظام آموزش عالی به عنوان یک سیستم اجتماعی باز که با محیط خود تبادل انرژی دارد و فعل و انفعالات درونی را به محیط انتقال میدهد(حمیدیزاده،1379)،تمام ویژگیهای یاد شده را داراست و از این رو،به کارگیری مدلهای خطی و ایستا به منظور بررسی آن سبب میشود تا مطالعه در شرایطی بسیار مصنوعی و دور از واقعیت صورت گیرد و به تبع آن نتایج غیر عملی را به دست دهد،ضمن اینکه روابط فردی بر پیچیدگی این سیستم میافزاید.
این مدل پویا به مدیران و تصمیمگیران امکان میدهد تا علاوه بر درک بهتر شرایط موجود،در اصلاح سیاستهای فعلی و انتخاب مناسبتری راهکارها به منظور بهبود وضعیت کنونی موفقتر و واقعبینانهتر عمل کنند؛به عبارت دیگر،پویایی سیستم جولانگاه مدیران و صاحبان نظر است تا دانش و تجربههای خود را در شرایط دنیای حقیقی به دور از صرف هزینهها،ریسک و طی مدت زمان بسیار اندک مورد آزمون و مطالعه قرار دهند و در صورت لزوم نظریات و سیاستهای خود را اصلاح کنند و بهبود بخشند."