خلاصه ماشینی:
"هدف اصلی و نقطهء توجه برنامهریزان آموزشی و فرهنگی در هر جامعه،در هنگام برخورد با مسائل فوق،اساسا طراحی برنامههای آموزشی و فرهنگی مطلوب و کارآمد و نیز تقویت و حمایت از نظامهای آموزشی برای ایفای رسالت و نقش خود به عنوان عامل مهم در حل مشکلات اجتماعی و تحقق توسعه و پیشرفت ملی بوده است.
بهرغم اینکه جهانی شدن،یک فرصت بسیار غیرمنتظره و ایدهآل برای جوامع در حال توسعه عرضه میکند،پیامدهای مثبت و منفی متفاوتی برای جوامع خواهد داشت که بایستی توسط برنامهریزان فرهنگی و آموزشی کشورهای در حال توسعه و بهویژه مسئولان تربیتی و آموزشی کشورها مورد ارزیابی و قضاوت قرار گیرد و سپس با اتخاذ تدابیری،تأثیرات مثبت آن تشدید و تأثیرات و پیامدهای منفی آن کاهش یابد.
این الگو،مدلی استراتژیک برای برخورد با مسئله جهانی شدن و پیامدهای آن است و انعکاس آن را در نظام تعلیم و تربیت و خانواده بهعنوان دو رکن مهم نظام اجتماعی روشن میسازد.
آنها معتقدند در صورت وجود ویژگیهای زیر،رهبران تربیتی و آموزشی از پس پیچیدگی جهان امروز برخواهند آمد: -بینش استراتژیک -رویکرد جهانی به معضلات کنونی -توان نوآوری و انطباق با تغییر -برخورد اخلاقی با مسائل -توان بالای تغییر ذهنیت و فکر و انعطافپذیر -توان آگاه کردن مردم -تمایل به ایجاد نظام مشارکتی و پاسخگو آنها معتقدند که با داشتن چنین ویژگیهایی هدف بزرگ آموزش و پرورش،یعنی آموختن یادگیری در زندگی و از زندگی،و فهمیدن جهان در حال تغییر تحقق مییابد و این رهبران میتوانند نظامهای آموزشی را مورد بازسازی قرار دهند."