چکیده:
در فعالیتهای تولیدی،بازار کالاها با توزیع بهینه و بهنگام معنا پیدا میکند.توجه به محدودیت زمان توزیع در مورد کالاهای فاسد شدنی همچون مطبوعات،اهمیت دو چندان مییابد.دولت در سالهای اخیر با شیوههای گوناگون حمایتی به توسعه تولید مطبوعات یاری رسانده است،اما توجه چندانی به توزیع نشده است.نظام توزیع مطبوعات در حال حاضر متناسب با تولید آن نیست و ناکارآمدی توزیع،رونق نشریات کشور را تحت الشعاع خود قرار میدهد.این امر در مورد نشریات محلی و همچنین در مورد توزیع نشریات سراسری در مناطق دور افتاده نمود بیشتری مییابد.
خلاصه ماشینی:
"در مورد کارآمدی اقتصادی ساختار نمایندگیها میتوان گفت که حتی اگر فروش نشریه نمیتوانست هزینهء تولید آن را جبران کند«به دلیل محدود بودن تعداد عناوین نشریات و محدود شدن آگهیهای دولتی به همین نشریات(عمدتا روزنامهها)حتی اگر جذب آگهی از بخش خصوصی نیز چندان درآمدزا نبود،تا حدود زیادی هزینههای تولید و توزیع تأمین و جبران میشد.
انتشار این روزنامه با ایجاد سازمانی برای توزیع آن همراه شد و این سازمان مانند دیگر سازمانهای آن زمان،بخشی از ساختار خود روزنامه بود که توسط ناشر تشکیل و اداره میشد اما برخلاف دیگر سازمانها،هم به زمان یا سرعت و هم به تعداد مخاطب در بخشهای مختلف فضای شهری توجه داشت.
عدم ارتباط بهینه میان نظام توزیع و کیوسکهای در شهرستانها و نیز ترجیح بیحد و اندازه مسایل تجاری و اقتصادی نسبت به مسایل فرهنگی توسط مسئولان توزیع مطبوعات در استانها آسیبی است که اگر به طوز جدی چارهای برای آن اندیشیده نشود، قطعا در آینده بحران ایجاد خواهد کرد.
وقتی حاکمیت خود را موظف میداند که به توسعه مطبوعات از طریق اعطای کاغذهای یارانهای،وام و کمکهای دیگر یاری رساند، بیتردید بهره بردن از حاصل این تلاشها تنها با چاپ و انتشار نشریات به دست نمیآید،بلکه مهمترین حلقه برای نیل به این اهداف و استفاده از نتایج مساعدتهای دولت،تنها با ایجاد و گسترش نظام توزیع منظم،بهنگام و کارآمد فراهم خواهد شد؛چرا که حاصل حمایتهای دولت وقتی به بار مینشیند که کالای حمایتشده به شیوهای صحیح و مبتنی بر هدف به دست مصرفکنندهء نهایی برسد."