چکیده:
تحريم هاي اقتصادي اعم از يك جانبه يا مطابق با فصل هفتم منشور ملل متحد ابزاري قدرتمند براي واداشتن يك دولت به انجام تعهدات بين المللي اش تلقي مي گردد. تحريم ها خواه ناخواه آثاري بر جمعيت كشور هدف خواهند داشت آثاري كه ابعاد منفي آن، گاه چنان عميق است كه تا سال ها قابل مشاهده است. حق بر آموزش نيز به عنوان حقي توانمندساز، از اثرات زيان بار تحريم هاي اقتصادي مصون نمانده است. اين حق به واسطه ارتباط با ساير حقوق بشر از جمله حق بر غذا، حق بر آب، حق بر حداقل استانداردهاي زندگي و ... در معرض نقض مستقيم و غير مستقيم قرار دارد. اين حق از حقوق غير قابل انحراف تلقي مي شود كه حتي شوراي امنيت نيز براي حفظ صلح و امنيت بين المللي نمي تواند آن را ناديده بگيرد اما، شورا در قطعنامه 1737عليه برنامه هسته اي ايران در بند 17 مستقيماً حق بر آموزش اتباع ايراني را نقض نموده است.
خلاصه ماشینی:
این تحقیق در پی پاس خ به این س ؤال است که تحریم های اقتصادی چه تأثیری می تواند بر برخورداری افراد از حق برآموزش داشته باشد و آثار سوء این تحریم ها بـر ایـن حـق چگونـه بـا تعهدات کشورها در زمینه حمایت و ارتقاء حقوق بشر قابل انطباق و سازش است ؟ ۱- مفهوم حق بر آموزش و تحریم اقتصادی ۱-۱- حق برآموزش حیثیت ذاتی و کرامت انسانی اگر چه برخی معتقدند «هنوز هم مفهومی مبهم و دارای ایهام اسـت » (٢٤ :٢٠٠٩ ,Marshall)؛ اما مقدمه میثاق حقـوق اقتـصادی ، اجتمـاعی و فرهنگـی ، آن را بـه عنوان شأن ارزشمندی که مورد حمایت حقـوق بـشر مـی باشـد (٢٤ .
از این جهت حق بر آموزش بر غیر قابل تقسیم بودن و وابستگی همه حقوق بشر تمرکـ ز مـی کنـد » ۱-۱-۱- تعریف حق بر آموزش بر اساس ماده ١ توصیه نامه یونس کو در خصوص آمـوزش بـرای مفاهمـه ، همکـ اری و صـلح بین المللی و آموزش در ارتباط با حقوق بشر و آزادی های اساسی، آموزش «تمامی فرآیندهای زندگی اجتماعی است که افراد و گروه های اجتماعی برای پرورش آگاهانه به منظـور بهـره منـد ی از همـه ۲ توانایی ها، استعدادها، گرایش ها و دانش شخصی یاد می گیرند»(١٨ :٢٠٠٦ ,Dieter Beiter) بـر مبنای این تعریف حق بر آموزش به عنوان یک حق توانمندساز توانایی فرد را ش کوفا خواهد کرد به گونه ای که بتواند از استعدادهایش بهره کافی را ببرد (٢-١ :١٩٩٥ ,Coomans).