چکیده:
هدف:هدف از این پژوهش،بررسی تأثیر سه جلسه فعالیت تناوبی شدید 90 دقیقهای همراه با مصرف مکمل کربوهیدرات در یک هفته بر پاسخ سلولهای سیستم ایمنی بازیکنان فوتبال بود. روش:بدین منظور 12 بازیکن زبده فوتبال داوطلب به صورت تصادفی در سه گروه مصرف کربوهیدرات،دارونما و کنترل تقسیم و در یک دورهء 12 روزه مورد بررسی قرار گرفتند.برای سنجش پاسخ سلولهای ایمنی نمونهء خونی در 6 مرحله اخذ(سه مرحلهء استراحتی و سه مرحله بلافاصله پس از فعالیت تناوبی)و در آزمایشگاه تخصصی با روشهای ویژه تجزیه و تحلیل شد.از آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه و روش تعقیبی LSD برای مقایسهء گروهها و آزمون t وابسته برای مقایسهء مقادیر هر گروه در مراحل مختلف نسبت به روز اول استفاده شد.
یافتهها:نتایج نشان داد که سه جلسه فعالیت تناوبی 90 دقیقهای و مصرف مکمل کربوهیدرات باعث ایجاد تفاوت معنیداری در شاخصهای لکوسیت(012/0 (P و نوترفیل(005/0 (P در گروههای کربوهیدرات و دارونما شده بود درحالیکه شاخصهای کورتیزول،گلوکز، لنفوسیت و نسبت تفاوت جلسه CD4:CD8 معنیداری در گروههای کربوهیدرات و دارونما نداشت.با این حال پس از هر سه فعالیت سطوح گلوکز گروه کربوهیدرات بهطور چشمگیری از گروه دارونما بالاتر بود.همچنین،افزایش کورتیزول در گروه دارونما پس از هر جلسه فعالیت نسبت به روز اول معنیدار بود. نتیجهگیری،بهطور کلی نتایج این پژوهش نشان میدهد سطوح استراحتی لوکوسیتها و زیرردههای آن پس از سه وهله فعالیت تناوبی شدید تغییر معنیدار نمیکند.به رغم تأثیر کربوهیدرات بر کاهش پاسخ ایمنی به فعالیتهای تداومی شدید،چیزی را در مورد دستور العملهای تناوبی به ویژه فوتبال نمیتوان با اطمینان بیان نمود.هنگامی که شدت کلی فعالیت متوسط و تغییر در کورتیزول و گلوکز پلاسما نسبتا اندک باشد،به نظر میرسد مصرف کربوهیدرات تنها تأثیر اندکی بر پاسخ ایمنی به فعالیت ورزشی داشته باشد.
خلاصه ماشینی:
"کارشناس ارشد تربیت بدنیچکیده هدف:هدف از این پژوهش،بررسی تأثیر سه جلسه فعالیت تناوبی شدید 90 دقیقهای همراه با مصرف مکمل کربوهیدرات در یک هفته بر پاسخ سلولهای سیستم ایمنی بازیکنان فوتبال بود.
بیشاپ(1999)و همکارانش نیز در پژوهش دیگری در مورد اثر مکمل کربوهیدرات بر پاسخهای ایمنی به یک پروتکل ویژهء فوتبال که شامل 2 وهلهء 45 دقیقهای فعالیت تناوبی و 15 دقیقه استراحت بین آنها بود نشان دادند،غلظت گلوکز پلاسما پس از 90 دقیقه فعالیت در گروه دارونما پایینتر از گروه کربوهیدرات بود.
بنابراین،با توجه به اینکه پاسخ روشنی در مورد تأثیر مکمل کربوهیدرات بر پاسخ ایمنی به فعالیت ورزشی وجود ندارد،هدف اولیهء این مطالعه بررسی پاسخ سلولهای سیستم ایمنی،هورمون کورتیزول و گلوکز پلاسما در نتیجهء 3 بار اجرای یک پروتکل تناوبی 90 دقیقهای شدید ویژهء فوتبال در یک هفته میباشد.
مطالعات زیادی،در مورد دوندگان استقامتی،ورزشکاران سهگانه و قایقرانان انجام شده است و ثابت شده که خوردن کربوهیدرات هنگام فعالیت میتواند مقادیر گلوکز پلاسما را حفظ کند،هورمونهای استرسی را کاهش دهد و منجر به کاهش تغییرات سیستم ایمنی شود (24،21-19،18،16).
بیشاپ1و همکارانش(1999)نیز در پژوهشی دربارهء تأثیر مکمل کربوهیدرات بر پاسخ ایمنی بازیکنان فوتبال مشاهده کردند که مقادیر گلوکز دارونما در مقایسه با گروه کربوهیدرات پس از 90 دقیقه فعالیت تا حد معنیداری کمتر بود اما الگوی تغییرات کورتیزول پلاسما و تعداد لنفوسیتهای گردش خون بین دو گروه کربوهیدرات و دارونما تفاوتی نداشت.
نتایج این پژوهش نیز نشان داد که سطوح استراحتی تعداد گلبولهای سفید بازیکنان فوتبال پس از سه جلسه فعالیت تناوبی شدید تغییر معنیداری نمییابد و احتمال دارد فعالیتهای تداومی شدید با حجم بالا در دورههای زمانی بلند مدتتر باعث کاهش معنیدار در مقادیر سلولهای ایمنی شوند."