چکیده:
پژوهش حاضر با هدف بررسی و مقایسه رفتار خوردن در کودکان با و بدون اختلال نافرمانی مقابلهاي 5 تا
7 ساله شهر تهران انجام شده است. جامعه آماري این پژوهش شامل کودکان بین 5 تا 7 سال شهر تهران،
که در سال 1389 در مراکز مهدکودك و پیش دبستانیهاي این شهر تحت آموزش بودند، میشد. نمونه
این پژوهش 64 کودك ( 31 نفر داراي اختلال نافرمانی مقابله اي و 33 نفر بدون اختلال نافرمانی مقابله اي)
بودند که با روش نمونهگیري خوشهايتصادفی از بین 9منطقه از شمال، مرکز و جنوب شهر تهران انتخاب
و پرسشنامه رفتار (CSI- شدند. ابزار این پژوهش شامل معرفی مربی، پرسشنامه علائم مرضی کودکان( 4
در دو « رفتار خوردن » بوده است. یافتهها بیانگر آن است که بین میانگین نمرات (CEBI) خوردن کودکان
رفتار » گروه با و بدون اختلال نافرمانی مقابله اي تفاوت معنی دار وجود دارد، به نحوي که مشکلات
در کودکان با اختلال نافرمانی مقابلهاي بیشتر از کودکان بدون این اختلال است. علاوه بر این، بین « خوردن
میانگین نمرات سلایقغذایی، مهارتهاي حرکتی(هنگام صرفغذا) و تمکین رفتاري( هنگام صرف غذا)
نیز در کودکان با و بدون اختلال نافرمانی مقابلهاي تفاوت معنیداري وجود دارد.
خلاصه ماشینی:
علاوه بر این ، بین میانگین نمرات سلایق غذایی، مهارتهای حرکتی(هنگام صرفغذا) و تمکین رفتاری( هنگام صرف غذا) نیز در کودکان با و بدون اختلال نافرمانی مقابله ای تفاوت معنیداری وجود دارد.
این رفتارها عموما در سالهای پیش از مدرسه بروز میکند، البته شناسایی و تشخیص آن از مشکلات رفتاری 1 - Bloomquist 2 - Brown & Percy 3 - Oppositional Defian Disorder 4 - Kledzik مربوط به دورة رشد کمی دشوار است .
این درحالی است که مشکلات رفتاری کودکان هنگام صرف غذا را توانند نوعی لجبازی و عدم همکاری با قوانین مرجع محسوب شده و به مشکلات گوناگون والدین و کودکان با اختلال نافرمانی مقابله ای، مشکلات دیگری نیز اضافه نماید، به این ترتیب ، هدف پژوهش حاضر به بررسی و مقایسۀ مولفه های رفتار خوردن در کودکان با و بدون اختلال نافرمانی مقابله ای است .
بنابراین فرضیه ای که در این پژوهش مورد آزمون قرار می گیرد عبارت است از: بین رفتار خوردن کودکان با و بدون اختلال نافرمانی مقابله ای تفاوت وجود دارد.
تحقیق حاضر با هدف بررسی و مقایسۀ رفتار خوردن در کودکان با و بدون اختلال نافرمانی مقابله ای ٥ تا ٧ سالۀ شهر تهران انجام شد که محقق برای رسیدن به این هدف ٤ فرضیه را مطرح نمود.