چکیده:
انتقال سیاست پولی از طریق تغییر در تسهیلات بانک به عنوان یکی از مجاری کلیدی اثرگذاری سیاستهای پولی شناخته میشود. قدرت این مجرای انتقال سیاست پولی به شرایط اقتصادی وابستگی بالایی دارد. یکی از متغیرهای تأثیرگذار بر انتقال سیاست پولی از مجرای اعطای وام، میزان اتکا به مکانیسم بازار در صنعت بانکداری است که از آن به عنوان بازاری کردن بانکداری یاد میشود. هدف این مقاله بررسی این فرضیه است که آیا مجرای اعطای وام بانکی ناشی از سیاست پولی اعمال شده توسط مقامات پولی، تحت تأثیر بازاری کردن در سیستم بانکی قرار میگیرد یا نه؟ برای پاسخگویی به این سؤال از دو شاخص برای بازاری کردن بانکداری استفاده شده است. شاخص نخست نسبت سپردههای بانکهای غیردولتی به کل سپردههای تمام بانکهای نمونه و شاخص دوم نسبت وامهای اعطایی به شرکتهای غیردولتی به کل وامهای اعطایی توسط تمامی بانکهای نمونه است. هم چنین برای بررسی اثر افزایش بازاری کردن بانکداری بر میزان انتقال سیاست پولی حاصلضرب شاخص بازاری کردن و شاخص شرایط پولی در نظر گرفته شده است. این الگو با استفاده از روش گشتاورهای تعمیم یافته (GMM) برآورد شده است. برای برآورد این الگو از دادههای ترازنامه 26 بانک شبکه بانکی ایران از سال 1380 تا 1391 استفاده شده است. نتایج نشان دادند که طبق انتظار با افزایش درجه بازاری کردن شبکه بانکی میزان اعطای تسهیلات شبکه بانکی نیز افزایش خواهد یافت. هم چنین میزان انتقال سیاست پولی از طریق مجرای اعطای وام بانکی با افزایش بازاری کردن تضعیف میشود.
Monetary policy transmission through changes in bank facilities is known as one of the key channels of influence of monetary policy. The strength of this channel of monetary policy transmission is highly dependent on economic conditions. The level of relying on the market mechanism in the banking industry is one of the variables that influence the transmission of monetary policy through lending channel that is called banking marketization. The aim of this paper is to analyze the hypothesis that the bank lending channel of monetary policy shocks imposed by monetary authorities is influenced by marketization in the banking system or not? To answer this question have been used two indexes for banking marketization. The ratio of the deposits of non-state-owned banks to the total deposits of all sample banks is the first index and the proportion of loans to non-state-owned enterprises in the total loans of sample banks is the second index. Also multiplication between marketization index and monetary condition index has been regarded to study the effect of increase in banking marketization on monetary policy transmission. Generalized Method of Moments or GMM method is used to estimate the model، and the data of balance sheet of 26 banks in the banking network from 2001 to 2012 has been used. The results show that as expected، with increase the degree of marketization in banking network، the banking network facilities is increased. In addition، banking marketization will weaken the transmission of monetary policy through bank lending.
خلاصه ماشینی:
"آدامز و آمـل (٢٠٠٥) از داده های ایالات متحده برای بررســـی اثر تمرکز محلی بانک بر 1 Olivero, Li, & Jeon 2 Aftalion & white 3 Vanhoose 4 Adams & Amel 5 Gunji,Miura, & Yuan / / انتقال سـیاسـت پولی اسـتفاده کردند و به این نتیجه رسـیدند که اثر سـیاسـت پولی بر تمایلات وام دهی در بازارهای با تمرکز بالاتر ضـعیف تر اسـت .
گانجی و یوآن ٥ (٢٠١٠) نشان دادند که اثر سیاست پولی بر وام دهی برای بـانـک هایی با نقدینگی پایین تر و بانک های بزرگتر ضـــعیف تر اســـت هم چنین 1 Allen et al 2 Xiaohui Hou & Qing Wang 3 Kashyap and Stein 4 Peek and Rosengren 5 Gunji and Yuan بانک های سـودآور حسـاسـیت کم تری نسبت به سیاست پولی دارند.
نتایج نشــان داد زمانیکه میزان بازاری کردن بانکداری افزایش مییابد، سـازوکار انتقال سیاست پولی از طریق مجرای وام دهی بانک تضعیف میشود و مخصوصا برای بانک های بزرگ و با سودآوری و سرمایه سازی بالا مؤثر است .
برای تفســیر این نتیجـه که با تئوری نیز همخوانی دارد می توان گفت با افزایش بازاری کردن بانکداری به صورت افزایش نسبت اعطای تسهیلات بانک ها به شرکت های غیردولتی میزان آثار ناشی از یک انقباض پولی تحریک شـده توسـط بانک مرکزی بر میزان اعطای تسهیلات شبکه بانکی کمتر اسـت .
Implications of banking marketization for the lending channel of monetary policy transmission: evidence from China."