چکیده:
امامان شيعه داراي درجه اي عالي از علم مي باشند كه فراتر از علم بشري است، اما اين علم امري ذاتي و استقلالي نيست بلكه جنبه افاضي دارد. لذا ائمه اين علوم را از منابعي متفاوت دريافت مي كنند. الهام و تحديث در شمار منابع مهم علوم ائمه قرار مي گيرند كه توجه و پژوهش در ماهيت آن دو نشان دهنده ارتباطشان با يكديگر مي باشد.
مساله اين نوشتار اين است كه از آن جا كه الهام و تحديث از سنخ كشف و شهود مي باشد لذا چه تفاوتي ميان اين دو وجود دارد. احتمال مي رود كه الهام و تحديث داراي سنخيت واحد باشند و تنها به سبب ملاحظات و نگرش متفاوتي كه از زواياي مختلف به آن ها شده است آن دو متفاوت لحاظ شده اند. نيز به اين اشكال اساسي پاسخ گفته مي شود كه استفاده از اين دو منبع با وراثت علوم ائمه از پيامبر اكرم ناسازگار نبوده و مستلزم كاملتر شدن علوم اهل بيت نسبت به پيامبر اكرم نمي باشد.
خلاصه ماشینی:
"در نهایت میتوان بر اساس روایات ، اقسام مختلف تحدیث ملائکه و مصادیق آن را بـه تفکیک ذیل نام برد: الف : شنیدن یا نشانه گذاری درگوش «نکت فی الاذن » (مجلسی، بحار الانـوار، ١٤٠٤: ٢٦، ٧١) ب : القاء قلبی یا نشانه گذاری در قلب «نکت فـی القلـب او الصـدر» (همـان ؛ کلینـی، بیتا: ١، ٣٩٤) ج : ریختن یا نجوا درگوش «نقر فی الاسماع » (همان ) / د: شنیدن صدای فرشتگان «سماع صوت الملائکـۀ» (مجلسـی، بحـار الانـوار، ١٤٠٤: / ٢٦، ١٩) ه : ریختن در قلب «قذف فی القلب » (همان ، ٢٦، ٨٦ و ١٩؛ کلینی، بیتا: ١، ٣٩٣) و: صدایی مانند افتادن زنجیر درتشت «یقع السلسلۀ فـی الطشـت » (مجلسـی، بحـار الانوار، ١٤٠٤: ٢٦، ١٩و ٣٥٨) ز: دیدن در خواب «رؤیا فی المنام » (همان ) ح : دیدن فرشتگان «معاینۀ الملائکۀ» (همان : ٢٦، ١٩؛ صفار، ١٣٨٩: ١، ٨١٧) الهام و تحدیث به عنوان دو منبع علم و تفاوت آنها با وحی تشریعی اکثر متکلمان و محدثان شیعه الهام و تحـدیث را جـزء منـابع علـم ائمـه معصـومین / معرفی میکنند و معتقدند فرق اساسی بین منابع علم ائمه ( و پیـامبر در مسـأله وحی است ."