چکیده:
این مقاله به بررسی ارتباط تأثیر شواهد مرتبه بالاتر با دیدگاه وزندهی برابر در بحث اختلافنظر معرفتی میپردازد. در ابتدا پس از معرفی تمایز میان شواهد مرتبه اول و شواهد مرتبه بالاتر، استدلالی از تامس کلی مطرح میشود که مطابق آن در نظر گرفتن تأثیر شواهد مرتبه بالاتر لزوماً به تأیید دیدگاه مصالحهگرایان نمیانجامد. سپس استدلالی از جاناتان متسون در نقض استدلال کلی شرح داده میشود که طبق آن اعمال تأثیر شواهد مرتبه بالاتر به تأیید دیدگاه وزندهی برابر و در نتیجه تعلیق باور در مواجهه با اختلافنظر معرفتی خواهد انجامید. در ادامه نشان میدهم که استدلال متسون بر دیدگاهی مبتنی است که آن را نظریه دو قسمتی شواهد نامیدهام. سپس با طرح اشکالات وارد بر نظریه دو قسمتی شواهد نشان دادهام که تسلسل از جمله هزینههایی است که طرفدار نظریه دوقسمتی شواهد باید بپذیرد. سپس با ارائه مدلی نشان میدهم که حتی اختیار کردن نظریه دوقسمتی شواهد و پذیرفتن هزینههای آن نیز به تأیید دیدگاه وزندهی برابر در اختلافنظر معرفتی نمیانجامد، زیرا میتوان استدلالی مستقل علیه دیدگاه وزندهی برابر ارائه کرد. به این ترتیب اگر دیدگاه وزندهی برابر دو طرف نادرست باشد، راه یکی از مهمترین استدلالهای مؤید مصالحهگرایی بسته میشود.
خلاصه ماشینی:
دیـدگاه وزن دهـی برابـر در بحـث اختلاف نظر معرفتی در کلی ترین صورت بندی مدعی آن است که وقتی یک شـخص بـا باور مخالف همتای معرفتی اش درباره یک گزاره معین مواجه می شود باید بـاور خـود و باور همتای معرفتی اش را به عنوان دو شاهد (مرتبه بالاتر) کاملا هـم وزن در نظـر بگیـرد.
به این ترتیب ، می توان دیـد ایـده وزن دهـی برابـر بـه پـذیرش تعلیـق بـاور در بحـث اختلاف نظر با یک همتای معرفتی می انجامد، زیرا این انتقاد مستلزم آن نیست که درجـه اعتباری که S١ به گزاره P نسبت می دهد، پس از آگاهی از اختلاف نظر باید چنان پـایین بیایید که رویکرد باوری موجه برای S١، تعلیق باور به P باشد.
پاسخ اول متسون به استدلال کلی به نظر متسون اشکال استدلال کلی این است کـه مجموعـه شـواهدی را کـه در زمـان t١ (هنگام تشکیل باور به P ) در اختیار S١ قرار دارد، درست ارزیابی نمی کند، زیـرا چنـین نیسـت کـه S١ تنهـا پـس از آگـاهی از اختلاف نظـر بـا هـم تـراز معرفتـی اش ، بنـد (٢) از مجموعه شواهد 'E را به دست بیاورد.
اگر چنین باشد، حتی اگر پس از آگاهی از اختلاف نظر، بندهای (٢) و (٣) یکـدیگر را خنثی کنند، باز هم می توان گفت که آگاهی از اختلاف نظر میزان حمایت شـواهد S١ از گزاره P را کم می کند و در نتیجه S١ باید درجه اعتبار باور خود به گزاره P را کاهش دهد، زیرا S١ در زمان t٢ (یعنـی پـس از آگـاهی از اختلاف نظـر) یکـی از شـواهد مؤیـد گزاره P را از دست داده است و بنابراین ، بایـد درجـه اعتبـار بـاور خـود بـه گـزاره P را کاهش دهد.