چکیده:
هدف این پژوهش شناخت روند تحولی هوش معنوی از نوجوانی تا بزرگسالی در شهر اراک بود. به این منظور 740 نفر از جمعیت بزرگسال شهر اراک، در پنج گروه سنی (۱9–14 ساله) 165نفر، (29-20 ساله) 174 نفر، (39-30 ساله) 214 نفر، (49-40 ساله) 100 نفر و (بالاتر از 50 سال) 87 نفر به روش نمونهگیری خوشهای انتخاب شدند و به پرسشنامه هوش معنوی سهرابی و ناصری (1391) پاسخ دادند. یافتههای حاصل از تحلیل کواریانس چند متغیره نشان داد که بین نمرات هوش معنوی در پنج گروه سنی تفاوت معناداری وجود داشت و نمرات هوش معنوی از گروه سنی اول تا چهارم سیر صعودی داشته و سپس در گروه پنجم نسبت به گروه چهارم اندکی تنزل یافته است. نتایج حاصل از مقایسههای زوجی تفاوتهای معناداری را بین گروههای سنی زیر نشان داد: نتایج حاصل از مقایسههای زوجی تفاوتهای معناداری را بین گروههای سنی زیر نشان داد: 29-20 و 49-40، 19-14 و 39-30، 39-30 و 49-40، 19-14 و 49-40، 19-14 و بالاتر از 50 سال. مقایسه نتایج نمرات هوش معنوی و خرده مقیاسهای آن، حاکی از افزایش نمرات، همراه با افزایش سن تا گروه چهارم و در بیشتر موارد افت نمرات در گروه پنجم بود.
The purpose of this study was to investigate the developmental change of spiritual intelligence from adolescence to elderly in the City of Arak-Iran. The samples were 740 persons in the following five age groups who were selected by cluster sampling method: 14-19 years-old (n=165), 20-29 years-old (n=174), 30-39 years-old (n=214), 40-49 years-old (n=100) and over 50 years-old (n=87). The samples completed the Spiritual Intelligence Questionnaire (Sohrabi and Naseri). The results of analysis of covariance revealed that there were significant differences among the spiritual intelligence of the five age groups. It was also shown that the spiritual intelligence scores increased from the first to the forth age groups, but slightly decreased in the fifth group as compared with the forth age-group. The results of pair-wise comparisons showed significant differences between the scores of the following age groups: 20-29 and 40-49, 14-19 and 30-39, 30-39 and 40-49, 14-19 and 40-49, 14-19 and over 50. The results of comparing the total score of spiritual intelligence and its subscales indicated an increase along with age in the groups 1 to 4, but in most subscales a decrease in the group 5.
خلاصه ماشینی:
در این حیطه باید اذعان نمود که الگو و سیر تحولی این سازه حتی در جوامع غربی نیز مورد بررسی قرار نگرفته است و اگرچه انتظار میرود که با افزایش سن و انباشت تجارب زندگی، دغدغه معنویت و به طبع آن کاربرد معنویت در حل مسایل زندگی روزمره افزایش یابد، اما الگویی از چگونگی تغییرات هوش معنوی در گستره عمر انسان در دست نیست.
بنابراین پژوهشگران در این پژوهش تلاش دارند سیر تحولی هوش معنوی را از سالهای نوجوانی (آغازین زمان شکلگیری سؤالات وجودی که فرد را به تفکر جدیتر درباره معنا و هدف زندگی رهنمون میشود) تا سالمندی بهطور مقطعی مورد بررسی قرار دهند.
میانگین و انحراف معیار سن شرکتکنندگان گروه رده سنی میانگین (انحراف معیار) فراوانی (زن-مرد) مجرد - متاهل تحصیلات (بیشترین فراوانی) به تصوير صفحه مراجعه شود ابزار سنجش: پرسشنامه هوش معنوی سهرابی و ناصری (1391): اگرچه ممکن است هوش معنوی به عنوان یک ویژگی آشکار جهانی دیده شود که بطور بالقوّه در همه گروههای مذهبی نمایان میشود، این احتمال وجود دارد که معنا و نحوه ابراز آن در بین گروهها و بافتهای مذهبی و معنوی مختلف متفاوت باشد (ایمونز، 1999).
میانگین و انحراف معیار نمرههای آزمون هوش معنوی و خرده مقیاسهای آن به تفکیک گروههای سنی متغیر گروه سنی میانگین (انحراف معیار) متغیر گروه سنی میانگین (انحراف معیار) به تصوير صفحه مراجعه شود نتایج تحلیل مانکوا مربوط به تفاوت سنتروئیدهای همه متغیرهای وابسته در مجموع بین گروههای مختلف سنی، معنیدار بوده (001/0p<) و به تفکیک متغیرهای نمره کل هوش معنوی و خرده مقیاسهای خودآگاهی، تجارب معنوی، شکیبایی و بخشش، با کنترل وضعیت تأهل و سطح تحصیلات در جدول (3) نشان داده شده است.
The psychology of ultimate concern: Motivation and spirituality in personality.