چکیده:
پژوهش حاضر به بررسی رابطه استفاده از شبکههای اجتماعی مجازی با هویت فرهنگی جوانان منطقه 12 شهر تهران پرداخته است. روش تحقیق پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی میباشد. جامعه آماری پژوهش جوانان 29-15 ساله منطقه 12 شهر تهران در سال 1395 میباشند. در این پژوهش از روش نمونهگیری در دسترس استفاده شده و تعداد 267 نفر از جوانان دختر و پسر مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار تحقیق پرسشنامه محقق ساخته که بخش هویت فرهنگی آن از پرسشنامه هویت فرهنگی (عدلی پور و همکاران، 1393) با 49 سؤال بسته پاسخ و بخش شبکههای اجتماعی مجازی در سه بخش با 3 سؤال بسته پاسخ و مطابق با طیف پنجدرجهای لیکرت استفادهشده است که روایی آن مورد بررسی و به تایید صاحبنظران رسیده و مقدار پایایی آن بعد از محاسبه به روش آلفای کرونباخ بالاتر از 76/0میباشد . برای تجزیه و تحلیل آماری از روش تحلیل رگرسیون و همچنین آزمون همبستگی تاو کندال استفادهشده است. نتایج این پژوهش نشان میدهد که بین میزان استفاده جوانان منطقه 12 شهر تهران از شبکههای اجتماعی مجازی و هویت فرهنگی آنها رابطه معناداری وجود دارد بدین شکل که در چهار مولفه مدت زمان حضور ، میزان استفاده ، میزان فعال بودن کاربر، و میزان واقعی تلقی نمودن محتوا در فضای شبکه های اجتماعی مجازی با وضعیت هویت فرهنگی جوانان رابطه معنا دار در جهت معکوس وجود دارد. یعنی هر چه این چهار مولفه افزایش پیدا می کند هویت فرهنگی بیشتر در مخاطره قرار می گیرد.
This study examines the impact of virtual social networks on cultural identity District 12 of Tehran's youth. The research method is descriptive and correlational. The study population are youth 29-15 years old District 12 of Tehran in 1395. Random sampling method available and of 267 cases of young girls and boys were determined. its reliability is 0.939. Descriptive and inferential statistical analysis was performed in two stages. virtual social networking space with the status of youth in cultural identity is a meaningful relationship in reverse. That is how these four components will increase further cultural identity are at stake.
خلاصه ماشینی:
"با اجرای آزمون همبستگی تاو کندال می توان این گونه اظهار داشت که با توجه به سطح معناداری به دست آمده فرض H١ که مدعی وجود رابطه بین مدت زمان عضویت جوانان منطقه ١٢ تهران در شبکه های اجتماعی مجازی و سطح هویت فرهنگی آنان تائید میشود و فرض H٠ مبنی بر عدم وجود رابطه بین دو متغیر رد میشود.
با اجرای آزمون همبستگی تاو کندال می توان این گونه اظهار داشت که با توجه به سطح معناداری به دست آمده فرض ١ H که مدعی وجود رابطه بین میزان استفاده جوانان منطقه ١٢ تهران از شبکه های اجتماعی مجازی و سطح هویت فرهنگی آنان تائید میشود و فرض H٠ مبنی بر عدم وجود رابطه بین دو متغیر رد میشود.
با اجرای آزمون همبستگی تاو کندال می توان این گونه اظهار داشت که با توجه به سطح معناداری به دست آمده فرض H١ که مدعی وجود رابطه بین میزان مشارکت و فعالیت جوانان منطقه ١٢ تهران در شبکه های اجتماعی مجازی و سطح هویت فرهنگی آنان تائید میشود و فرض H٠ مبنی بر عدم وجود رابطه بین دو متغیر رد میشود.
با اجرای آزمون همبستگی تاو کندال می توان این گونه اظهار داشت که با توجه به سطح معناداری به دست آمده فرض H١ که مدعی وجود رابطه بین میزان واقعی تلقی کردن محتوای شبکه های اجتماعی مجازی توسط جوانان منطقه ١٢ تهران و سطح هویت فرهنگی آنان تائید میشود و فرض H٠ مبنی بر عدم وجود رابطه بین دو متغیر رد میشود."