خلاصه ماشینی:
"(آندرو نیومن) در مقاله ای که اخیرا نگاشته است ادعا کرده که مهاجرت علمای عاملی به ایران عصر صفوی بیش تر به افسانه می ماند; یعنی آنان را نمی توان هم چون یک گروه اجتماعی بسیار مهم, متمایز و یک پارچه دانست که در عرصه مذهبی و سیاسی ایران عصر صفوی فعال بوده اند.
11 اما اخباری گری تا اواسط قرن هفدهم تبدیل به یک گرایش مشخص و کاملا پروبال دار نشده بود, و از این رو نمی توانست هیچ گونه اثری بر تصمیم علمای جبل عامل به پذیرش یا رد حکومت صفوی داشته باشد; برای مثال (حسین بن عبدالصمد) تقریبا طلایه دار جنبش اخباری بود, حال آن که می توان گفت همه تلاش خود را در خدمت به صفوی ها مبذول داشت.
بینش سیاسی صفویه و نیازهای جامعه نوظهور شیعی امکان مهاجرت را به آن عاملی ها می داد, همان گونه که آنان نیز تلاش کردند تا احراز اولین پست های شیخ الاسلامی را که به روی شان گشوده شده بود, برای خویش تضمین کنند.
9 ـ نک: Brinkley Messick, the Calligraphic state (Berkeley & Los Angeles, 1993), این کتاب حاوی تحقیق ارزش مندی است که بر سودمندی شیوه ای چند بعدی و پیچیده در مطالعه جوامع مسلمان تأکید می ورزد, همان گونه که نویسنده جریان های عظیم تر سیاسی و اقتصادی مندرج در متون اسلامی و شکل گیری سنت های علمی را ترسیم می کند.
گرچه همان طور که (آندرو نیومن) اشاره می کند پست های آموزشی راهی بودند برای دست یابی آسان عاملی ها به منابع اجتماعی ـ اقتصادی در امپراتوری عثمانی, این پست های آموزشی در مدارس درجه سه یا چهار قرار داشته که درآمدهای موقوفه هاشان محدود بود."