چکیده:
هدف اصلی این پژوهش کارکردهای پارادایم پست مدرنیسم در قلمروهای معرفتی و حوزه برنامه درسی با تاکید بر آراء ژان فرانسوا لیوتار صاحب نظر این جریان فکری می باشد. برای دست یابی به این هدف، پژوهش حاضر با راهبرد کیفی و راهکار مطالعات کتابخانهای از روشی با رویکرد تحلیلی-استنتاجی بهره گرفته است. یافته های به دست آمده از بر رسی دیدگاههای متفکران این جریان فکری و در راس آنها لیوتار، حاکی از آن است که نگرش و دیدگاههای این اندیشمندان روح جدیدی در کالبد روشهای معرفت شناسی و برنامه درسی در عصر حاضر دمیده است. مطالعه و بر رسی آثار لیوتار به عنوان پیشگام جریان فکری پست مدرنیسم نشان می دهد که: نقش محوری و عالم بی مثال معلم؛ اطاعت بی چون و چرا، منفعل، پذیرنده و هیچی دان دانش آموز؛ و رابطه خشک و بی روح بین معلم و دانش آموز عصر مدرن، به طور کلی دگرگون شده و به نقش همیاری و تسهیل کننده یادگیری معلم؛ محوریت، فعال و شریک یادگیری بودن دانش آموز؛ و رابطه دو جانبه، متعامل و مملو از صمیمیت و هیجان معلم و دانش آموز بر محور گفتمان در عصر پست مدرنیسم لیوتار تغییر پیدا کرده است.
خلاصه ماشینی:
"حتی در گفت و گوها چنانچه تضاد نیز وجود داشته باشد بهتر می تواند به تولید ایده های جدید کمک نماید؛ زیرا این تضادها باعث ایجاد انتقاد شده که مطلوب نظر لیوتار در آموزش می باشد؛ زیرا به وسیله انتقاد است که پرده از نظامهای قابلیت یادگیری و روابط اجتماعی که منجر به سازماندهی تجربه در مدرسه می گردد برداشته می شود و نتیجه آن این خواهد شد که محتوای برنامه درسی پی در پی نو گردد.
بحث و نتیجه گیری مطالعه آثار و برداشت ضمنی و تلویحی در نوشته های لیوتار نشان می دهد که دانش بشری همگام با پیشرفت تکنولوژی و تأثیر آن بر افکار و اندیشه های متفکران و تجدد فرهنگی باعث تغییرات چشمگیری در قلمرو معرفت شناسی و حوزه برنامه درسی در دوران مدرن شده است که به تبع آن نقش مؤلفه های اساسی رویکرد یاد دهی- یادگیری به عنوان رکن اصلی برنامه درسی در عصر پست مدرن دستخوش تغییرات چشمگیری شده است بدین صورت که: نقش محوری و عالم بی مثال معلم؛ اطاعت بی چون و چرا، منفعل، پذیرنده و هیچی دان دانش آموز؛ و رابطه خشک و بی روح بین معلم و دانش آموز عصر مدرن، به طور کلی دگرگون شده و به نقش همیاری و تسهیل کننده یادگیری معلم؛ محوریت، فعال و شریک یادگیری بودن دانش آموز؛ و رابطه دو جانبه، متعامل و مملو از صمیمیت و هیجان معلم و دانش آموز بر محور گفتمان در عصر پست مدرنیسم لیوتار تغییر پیدا کرده است."