چکیده:
هدف از مطالعه حاضر، مقایسه انگیزش شرکت دانش آموزان و دانشجویان پسر ورزشکار در فعالیت های ورزشی و رابطه آن با هدف گرایی ورزشی آنان بود. نمونه های این تحقیق را 150 دانش آموز راهنمایی با میانگین سنی 13.85 سال، 150 دانش آموز دبیرستانی با میانگین سنی 16.60سال و 150 نفر دانشجو با میانگین سنی 22.02 سال تشکیل دادند. از پرسشنامه انگیزش شرکت در فعالیت های ورزشی (PMQ) گیل و همکارانش (1983) و پرسشنامه هدف گرایی ورزشی معطوف به تکلیف و معطوف به خود (TEOSQ) دیودا و نیکولز (1995)، به ترتیب برای ارزیابی دلایل مشارکت در ورزش وارزیابی هدف گرایی ورزشی استفاده شد. تحلیل عاملی (PMQ) پنج بعد از انگیزه ها یعنی پیوند جویی و کار گروهی؛ تفریح کردن و سرگرمی؛ انگیزه های بیرونی؛ برانگیختگی یا رقابت طلبی؛ و بهبود و یادگیری مهارت ها را نشان داد. شرکت کنندگان، یادگیری و بهبود مهارت ها را مهم ترین انگیزش خود بیان کردند. تحلیل واریانس چند متغیره، تفاوت در انگیزه ها و هدف گرایی ها را بین گروه ها نشان داد. مقایسه سه گروه نشان داد که دانشجویان ورزشکار در عامل تفریح و سرگرمی (انگیزه درونی) از دو گروه دیگربالاتر و در انگیزه های بیرونی نسبت به دو گروه دانش آموز پایین تر بودند. در عامل برانگیختگی یا رقابت طلبی (انگیزه درونی) بین دانش آموزان راهنمایی و دبیرستان تفاوت معنا داری مشاهده شد که برتری با دانش آموزان دبیرستانی بود. علاوه بر این، از بین ابعاد انگیزه های مورد مطالعه، بین هدف گرایی معطوف به تکلیف با ابعاد انگیزه های درونی و هدف گرایی معطوف به خود با انگیزه های بیرونی، رابطه مثبت و معناداری یافت شد.
خلاصه ماشینی:
"بررسی وجود تفاوت در ابعاد مختلف انگیزش شرکت در فعالیت های ورزشی ابعادانگیشزاخص آماری تعداد میانگین انمحعریاارف آمارة t درجة آزادی مقدار احتمال شهت مرد 105 3/82 0/71 3/531 209 0/001 ر زن 106 4/16 0/69 - ادگی مرد 105 4/19 0/58 1/074 209 0/284 ییر زن 106 4/28 0/65 - انژی مرد 105 3/01 0/44 1/061 209 0/290 ر زن 106 3/08 0/46 - دوستان مرد 105 3/76 0/84 2/361 209 0/019 زن 106 3/47 0/94 گوه مرد 105 3/87 0/81 0/254 209 0/800 ر زن 106 3/90 0/88 - قابت مرد 105 3/87 0/65 0/151 209 0/880 ر زن 106 3/86 0/69 افاده مرد 105 3/39 0/78 0/600 209 0/549 ر مم زن 106 3/33 0/75 بر اساس اطلاعات موجود در جدول ٢ در دو خرده مقیاس هدف گرایی در ورزش دانشجویان ورزشکار دختر و پسر در خرده مقیاس خودگرایی با هم اختلاف معنی داری نداشتند، ولی در خرده مقیاس تکلیف گرایی تفاوت معنی داری با یکدیگر داشتند، به طوری که نمرة تکلیف گرایی دختران به طور معنی داری بیشتر از پسران بود.
نتایج تحقیقات مختلف نشان می دهد برخی عوامل مؤثر بر تفاوت انگیزة مشارکت در دو جنس عبارتند از: ویژگی تکلیف متناسب با جنسیت ، شرایط اجتماعی یا جو تیمی ؛ بنابراین از آنجا که ورزشکاران در انگیزه های مشارکت و نوع هدف گرایی با هم تفاوت دارند، مهم است که مربیان این ویژگی ها را شناسایی کنند تا به منظور ارتقای سطح مهارت ها و ایجاد نگرشی درست به فعالیت های بدنی و ورزشی تأثیر به سزایی بر افراد بگذارند."