چکیده:
هدف تحقیق ،بررسی تاثیر تمرینات هوازی با شدت 56 درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره برتغییرات لیپوپروتئین های پلاسمای خون وکارایی دستگاه گردش خون مردان جوان دیابتی IDDM با دامنه ی سنی 18-28 سال است.از بین بیماران دیابتی مراجعه کننده به مرکز تحقیقات دیابت شهرستان همدان ،تعداد25 بیمار واجد شرایط ،انتخاب وبه طور تصادفی به دو گروه تجربی ‹15 نفر› وگروه کنترل‹10 نفر›تقسیم شدند. گروه تجربی تحت تمرینات تناوبی هوازی به مدت 9 هفته ودر هر هفته سه جلسه 30 تا60 دقیقه در محیط پارک جنگلی قرار گرفتند .برای بررسی تغییرات اجزای چربی ولیپوپروتئینهای پلاسمای خون شامل TG,T-CHO,VLDL-C,LDL-C,HDL-C ونسبت های HDL/T-CHO,HDL/LDL ،نمونه ی خون وریدی آزمودنی ها قبل وبعد از اتمام دوره ی تمرین درحالت استراحت اخذ گردید. برای بررسی متغیرهای وابسته در گروه های مستقل ووابسته، ازروش آماری از آنالیز رگرسیون چند متغیری استفاده شد.براساس نتایج حاصله ،کاهش معنی داری در کلسترول تام وافزایش چشمگیری در آنتی ریسک قلبی –عروقی HDL-C ونیز قند خون گلیکوزیله گروه تجربی به دست آمد. سایر تغییرات پدیده آمده در لیپوپروتئین ها واجزای چربی خون نیز از جنبه ی بالینی قابل توجه است. به نظر می رسد اندازه ی شدت یا حجم مدت ورزش تناوبی اکسایشی زیربیشینه در محیط خشک ،تحت شدت کار 56% HRR به موازات برخورداری بیماران از سطح برتر آمادگی بدنی نخستین ‹گروه آزمایشیml/kg/min 7/57 وگروه گواه ml/kg/min 6/46› برای برانگیختگی فرایندهای متابولیک اکسایش چربی ،به ویژه فراخوانی لیپوپروتئین های پلاسمایی، احتمالا چندان شدید نبوده است.
خلاصه ماشینی:
"با تداوم ورزش زیربیشینه2،حضور متابولیسم اکسایش چربی با کاهش پیشروندهء نسبت تبادل تنفسی (RER) چشمگیر است،درحالیکه عوامل دیگری همچون فراهمی FFA و ظرفیت اکسایش عضلهء اسکلتی در تنظیم هزینه کردن FFA نیز نقش دارند،نوسازی اکسایش FFA پلاسمایی در انسان به غلظت FFA متناسب با شدت و مدت ورزش افزایش مییابد(35،36،32و26).
اما در فشارهای بالاتر کار،بهرغم کاهش تدریجی جریان خون کبدی-احشایی، بروندهء گلوکز با شدت نسبی ورزش(درصد VO2max )به صورت توانی(تصاعدی)افزایش مییابد 35.
اما چنانچه ورزش نسبتا شدید و بیشینه(بیش از 60 درصد VO2max )باشد،گلوکز خون انسان افزایش مییابد و این حاکی از پیشی گرفتن بروندهء گلوکز کبدی نسبت به برداشت گلوکز محیطی است21.
در صورت بروز افت همسان در مصرف گلیکوژن عضله و جذب گلیکوژن کبد،در نتیجهء بارگیری کربوهیدرات تام هنگام ورزش استقامتی زیربیشینه است،بااینحال،گلیکوژن عضله هنوز سرچشمهء اصلی انرژی کربوهیدرات در پیش و پس از ورزش هوازی به شمار میآید،یعنی عضلهء ورزیده یا سازگار یافتهء ورزش هوازی،بهتر میتواند غلظت گلوکز پلاسمایی را حین ورزش در سطح بهینه نگه دارد.
جدول 7-همبستگی عوامل بیوشیمیایی و فیزیولوژیک در بیماران دیابتی(تجربی) (به تصویر صفحه مراجعه شود) یافتههای تحقیق یافتههای تحقیق خاطرنشان میکند که اجرای ورزش اکسایشی به مدت 9 هفته با شدت زیربیشینه 56 درصد HRR به بهبود کارایی دستگاه گردش خون بیماران دیابت انجامیده است،به بیان دیگر،برای بهرهگیری فزاینده از کارایی برتر دستگاه قلبی-عروقی،باید بر شدت فعالیت ورزش افزود.
این یافتهها با نتایج تحقیقات هنریکسون1(1985)و کامپانجنی2(1984)که روی بیماران با شدت دامنهء 60-80 درصد VO2max برای 12 هفته به مدت 45 دقیقه به ورزش هوازی میپرداختند از میان اجزایی چربی فقط LDL-CṣHDL/TC و TC تغییر قابل ملاحظهای داشتند."