چکیده:
زمان واکنش RT عاملی بسیار مهم در اجرای ماهرانه است یکی از عوامل اثر گذار بر RT پیش نشانه است نتایج تحقیقات انجام شده در مورد این عامل نشان داده است RT به صورت تابعی از میزان اطلاعات پیش نشانه کاهش می یابد ولی اکثر این تحقیقات بر روی تکالیف هدف گیری انجام شده است تحقیق حاضر به منظور آزمودن این فرضیه که RT در یک تکلیف تولید نیرو تابعی از تعداد پارامترهای پیش نشانه شده است یک طرح تحقیق 3 عاملی آمیخته بر روی 16 ( 8 مرد و 8 زن) دانشجوی داوطلب غیر ورزشکار و راست دست در دامنه سنی 20 تا 25 سال اجرا شد آزمودنی ها طی 5 جلسه در روزهای متوالی در مجموع 2400 کوشش ( هر جلسه چهار دسته 120 کوششی ) را با استفاده از دستگاه پیش نشانه کردن پارامتر در وضعیت های دارای تعداد پیش نشانه مختلف 3-0 انجام دادند تکلیف مورد نظر مستلزم تولید نیروی ایزومتریکی معین 3 یا 6 کیلوگرم به سمت داخل یا خارج و با اندام فوقانی راست یا چپ با حداکثر سرعت و دقت ممکن پس از ارائه پیش نشانه و محرک بود RT ازمودنی ها در سطوح مختلف متغیر مستقل با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس سه عاملی ( تعداد پارامترهای پیش نشانه شده * جنس * جلسه ) با سنجش هایمکرر 2 عامل تعداد پارامترهای پیش نشانه شده و جلسه روز تجزیه و تحلیل شد نتایج نشان داد با افزایش تعداد پارامترهای پیش نشانه شده RT به طور معنی داری کاهش یافت 05/0>P اثر اصلی جنس و جلسه معنی دار نبود 05/0
P
خلاصه ماشینی:
"سؤال اصلی تحقیق این است که آیا اثر تعداد پارامترهای پیش نشانه شده در تکلیف تولید نیرو نیز مشاهده خواهد شد؟ تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر تعداد پارامترهای پیش نشانه شده،جنس جلسه و اثر متقابل بین آنها بر زمان واکنش یک تکلیف تولید نیرو با استفاده از یک طرح سه عاملی آمیخته8(ترکیبی از طرح درون گروهی9و بین گروهی10)انجام شد.
همچنین فرض گردید کاهش زمان واکنش با افزایش تعداد پارامترهای پیش نشانه شده متناسب است و RT مردان در کلیهء وضعیتهای فوق کمتر از زنان میباشد.
جدول 2-نتایج تحلیل مقایسههای دو به دو برای اثر اصلی تعداد پارامترهای پیشنشانه شده (به تصویر صفحه مراجعه شود) (1)- Tukey-kramer post hoc (به تصویر صفحه مراجعه شود) شکل 1-میانگین زمان واکنش مردان و زنان در وضعیتهای دارای تعداد پیشنشانهء مختلف براساس اطلاعات جدول 1،اثر اصلی عامل درونگروهی جلسه و عامل بینگروهی جنس معنیدار نبود(05/0<P)،بنابراین فرضیههای صفر«عدم تفاوت بین RT زنان و مردان در وضعیتهای دارای تعداد پیشنشانههای مختلف»و«عدم تفاوت بین RT در جلسات مختلف» مورد تأیید قرار گرفت.
این یافتهها با نتایج تحقیقات آنسون و همکاران(2000)،بونت،رکویین و استملچ(به نقل از آنسون و همکاران،2000،ص 222)،جنتزش و لئوتولد(2002)،روزنبام (1980،1983)،گودمن و کلسو(1980)و لریش و فرکنی(1985)در خصوص اثر تعداد پارامترهای پیشنشانه شده بر RT همخوانی داشت و نشان داد پارامترهای پیشنشانه شده بر کاهش RT تکلیف تولید نیرو نیز اثر میگذارد ولی با نتایج تایملا1(به نقل از قلیپور،1379، ص 22)،دانهام2،و هادکینز و رنگازاس3(به نقل از نوربخش،1365،ص 20)،فولتون و (1)- Taimela (2)- Dunham (3)- Hodgkins and Rangazas هوبارد(به نقل از نوربخش،1365،ص 19)و مایلز1(به نقل از سید الحسینی،1379،ص 22) در مورد اثر جنس بر RT همخوانی نداشت."