چکیده:
اندیشه عمومی بر آن است که فعالیت های ورزشی منجر به سلامتی و افزایش طول عمر می شود تحقیقات و یافته های دانش بشری امروزه بیانگر افزایش طول عمر با شرکت در فعالیت های ورزشی است اندیشمندان بر این باورند که ورزش عامل مهمی در ارتقای سلامتی و طول عمر می باشد اما آیا ورزش قهرمانی که در آن ورزشکاران نیازمند فعالیت مضاعف و طاقت فرسا می باشند نیز همین تاثیر را بر عمر طبیعی دارد و ورزشکاران نخبه که طی سالیان متمادی تحت فشارهای شدید جسمانی و روانی قرار دارند همانند سایرین از طول عمر طبیعی بهره مندند؟ هدف از اجرای این تحقیق شناسایی متوسط طول عمر طبیعی قهرمانان مرد ایرانی و مقایسه آن با متوسط طول عمر جامعه است بدین منظور با استفاده از پرسشنامه و مصاحبه مهمترین عوامل موثر بر زندگی طبیعی 42 تن از قهرمانان رشته های ورزشی تیم های ملی که در ده سال گذشته با مرگ طبیعی از دنیا رفته اند جمع آوری شد با استفاده از آزمون های مناسب آماری ( کولموگروف و اسمیرئوف و اسپیرمن و تی) با 95 در صد اطمینان یافته مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت نتایج حاکی از آن بود که متوسط عمر قهرمانان 5/63 صال تفاوت معنی داری با متوسطه طول عمر افراد عادی جامعه دارد (5/68) این شاخص در میان ورزشکاران رشته ای گروهی و انفرادی تفاوت معنی داری را نشان نمی داد از این رو می توان اظهار داشت قهرمانان مرد ایرانی از طول عمر کمتری نسبت به افراد عادی جامعه برخوردارند
خلاصه ماشینی:
"اندیشمندان بر این باورند که ورزش عامل مهمی در ارتقای سلامتی و طول عمر میباشد،اما آیا ورزش قهرمانی که در آن ورزشکاران نیازمند فعالیت مضاعف و طاقتفرسا میباشند نیز همین تأثیر را بر عمر طبیعی دارد و ورزشکاران نخبه که طی سالیان متمادی تحت فشارهای شدید جسمانی و روانی قرار دارند، همانند سایرین از طول عمر طبیعی بهرهمندند؟هدف از اجرای این تحقیق،شناسایی متوسط طول عمر طبیعی قهرمانان مرد ایرانی و مقایسهء آن با متوسط طول عمر جامعه است.
به بیان دیگر،با وجود آثار ارزشمند ورزش و فعالیتهای جسمانی بر سلامت روانی و جسمانی،همواره این پرسش برای محققان و پژوهشگران مطرح بود که آیا پرداختن به ورزش قهرمانی،تندرستی ورزشکاران را ارتقا بخشیده و موجب افزایش طول عمر طبیعی آنان میشود؟ برای مثال پرات16اظهار میدارد فعالیتهای منظم جسمانی موجب تندرستی میشود و خطر بیماریهای مزمن و مرگومیر ناشی از آن در اثر شرکت فعالیتهای منظم ورزشی کاهش مییابد.
بدیهی است توصیهء این پژوهش،کوتاه کردن عمر فعالیتهای قهرمانی ورزشکاران نیست، بلکه بر این باورند که با کنترل منظم و پیوستهء ورزشکاران و توصیهء روشهای علمی در کلیهء مراحل،میتوان قهرمانان را که از سرمایههای ملی هر کشور محسوب میشوند،از خطرهای احتمالی مصون داشت و کسانی که در معرض خطرهای جسمانی و روانی قرار دارند،از صحنهء رقابتهای سنگین قهرمانی خارج نموده و به ورزشهای سبکتر راهنمایی کرد تا از تجربیات به دست آمدهء آنان در طی سالیان ورزش قهرمانی به شکل دیگر بهرهمند شد."