چکیده:
هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه آمادگی جسمانی با تحلیل رفتگی و سلامت روانی در بین اعضای هیات علمی دانشگاه های نظامی کشور است جامعه آماری این تقحیق را 323 نفر از اعضای هیات علمی مرد دانشگاه های نظامی کشور تشکیل می دهند روش نمونه گیری به صورت تصافدی طبقه ای نسبی بر اساس تعداد و فراوانی دانشکده های موجود در دانشگاه ها به تعداد 175 نفر انتخاب شده اند این پژوهش از نوع تحقیقات همبستگی است که به صورت میدانی به بررسی و ارتباط آمادگی جسمانی با تحلیل رفتگی و سلامت روانی اعضای هیات علمی می پردازد ابزار اندازه گیری این تحقیق شامل آزمون ایفر برتر و پرسشنامه ویژگی های فردی (محقق ساخته) تحلیل رفتگی (مسلش) و سلامت روانی (گلدبرگ) است در تجزیه و تحلیل داده های تحقیق از آزمون ضریب همبستگی پیرسون T مستقل و رگرسیون دو و چند متغیره استفاده شده است با توجه به تحلیل آماری میانگین ها در خصوص رابطه آمادگی جسمانی با تحلیل رفتگی در آزمودنی ها نتایج نشان داد رابطه معنی دار و معکوس در سطح 0/002 بین دو متغیر وجود دارد در نتیجه با افزایش میزان آمادگی جسمانی میزان تحلیل رفتگی آنها کاهش می یابد همچنین نتایج آماری در خصوص پیشگویی متغیر ها نشان داد بین متغیر آمادگی جسمانی و تحلیل رفتگی رابطه معنی دار خطی و معکوس در سطح 0/002 وجود دارد در نتیجه تحلیل رفتگی آزمودنی ها را می توان از روی میزان آمادگی جسمانی و برخی زیر مجموعه های آن از جملمه استقامت قلبی و در صد چربی بدن آنها بر آورد کرد.
خلاصه ماشینی:
"در نتیجه این تحقیق بر آن است تا به بررسی ارتباط آمادگی جسمانی با تحلیلرفتگی و همچنین سلامت روانی آنها بپردازد،تا از این طریق بتواند اطلاعات مفیدی را در اختیار مسئولان و مدیران محیطهای نظامی به خصوص دانشگاههای نظامی قرار دهد تا در امور برنامهریزی برای عملکرد بهتر اعضای هیأت علمی استفاده کنند.
معادلهء رگرسیون- (68+(نمرهء آمادگی جسمانی)x16/0--نمرهء پیشبینی شده(تحلیلرفتگی) با توجه به اینکه مقدار F در جدول آنالیز واریانس سلامت روانی و نیز همچنین مقدار t در همان جدول(جدول 4)برای آزمودن ضریب رگرسیون در سطح 68/0 معنیدار نیست،نتیجه حاکی از آن است که بین متغیر آمادگی جسمانی و سلامت روانی رابطهء خطی وجود ندارد.
1-2-ارتباط زیرمجموعههای آمادگی جسمانی با زیرمجموعههای تحلیلرفتگی در آزمودنیهای تحقیق همان طور که در جدول 1 مشخص شد بین استقامت قلبی،انعطافپذیری تنه به جلو و درصد چربی بدن با تحلیلرفتگی اعضای هیأت علمی ارتباط معنیداری به ترتیب در سطوح 36،10 و 010/0 وجود دارد.
این یافتههای پژوهشی با نتایج تحقیقات فری(1988)در خصوص بهبود بهرهوری و عمکلرد از طریق برنامههای ورزشی و تحقیقی که بین زیرمجموعههای آمادگی جسمانی با کاهش بازده عملکرد افراد و زیرمجموعههای دیگر تحلیلرفتگی ارتباط معنیداری به دست نیاورد،مطابقت دارد.
2-2-ارتباط زیرمجموعههای آمادگی جسمانی با زیرمجموعههای سلامت روانی در آزمودنیهای تحقیق همان طور که جدول 2 نشان داد بین زیرمجموعههای آمادگی جسمانی با زیرمجموعههای سلامت روانی به غیر از درصد چربی بدن با نشانههای افسردگی در اعضای هیأت علمی ارتباط معنیدار در سطح 05/0> P به دست نیامد."