خلاصه ماشینی:
"اگر برای مطالعه موردی به کتاب «سینمای فرانسه و میراث پسااستعماری» رجوع شود، اهمیت و جایگاه سینمای تاریخی در تقویت هویت ملی یا بازتعریف هویت مشترک روشن خواهد شد.
این فیلمهای میراثی از چند جنبه الگوهای قومی ملت فرانسه را نیز تقویت میکنند و در عین حال، به عامل نیاکان و نیز سرزمین را در تعریف و تحدید هویت فردی و مشترک(ملی) اهمیت میبخشند.
نویسنده با تحلیل فیلمهایی که از سال 1995م به بعد ساخته شدهاند، نشان داده است که روایتهای چندفرهنگی، مفهوم هویت مشترک را رد نمیکند و در عین حال، لزوما هم بر تخصیص فرهنگی اقلیتهای قومی فرانسه مهر تأیید نمیزند.
نویسنده گفته است که فیلمهای این دوره میکوشند با تصویر هویت متناسب با مکان و نه زمان و نیز با احیای مکانهای تاریخی، گذشته و تاریخ فرانسه را جانی دوباره بخشند."