خلاصه ماشینی:
"در یک جمعبندی، با بررسی موارد استعمال اصطلاح «شیعه علی(ع)» میتوان گفت: در روند تاریخی، این اصطلاح ــ در هر دو معنای عام و خاص آن ــ ابتدا به همین شکل مضاف ــ شیعة علی(ع) ــ مورد استفاده بوده، چنانکه در احادیث نبوی و روایات ائمه اطهار(ع) بدینگونه استعمال شده است.
بعد از شکل گیری مذهب زیدیه که جزو شیعیان محسوب میشدند، برای تمایز میان آنان و شیعیان ائمه اطهار(ع) واژه امامیه در برابر زیدیه شهرت یافت و از شیعیان با این عنوان جدید یاد میشد.
«رافضه» عنوان دیگری است که احتمالا از نیمه اول قرن دوم برای شیعیان امامی بهکار میرفت، اما بعدها به کل شیعیان (اعم از امامی، زیدی و اسماعیلی) رافضی گفته میشد، به ویژه در عصر بنی عباس که این واژه بار معنایی منفی نیز یافته بود."