خلاصه ماشینی:
"«روش کار تکمیل شده»تقریبا متداولترین و پذیرفتهترین سیستم مورد عمل بوده است زیرا اولا به پیمانکار امکان میداد که تحقق درآمد و هزینههای مربوط را تا تکمیل نهایی قرارداد منعکس نسازد ثانیا آنها را قادر میساخت که با کاربرد این روش به جای برآوردها،هزینهها و درآمدهای واقعی را در محاسبات خود منظور کنند.
هنگامی که«روش کار تکمیل شده»در جهت تهیه گزارشهای قراردادهای بلندمدت به منظور هدفهای مالیاتی برتر شناخته شد،برخی پیمانکاران در برنامهریزیها از راه به تعویق انداختن تاریخ تکمیل قرارداد،تعلیق زیاده از حد درآمد شدند و به دلیل فزونی چشمگیر کاربرد این روش و همچنین نیاز به افزایش درآمدهای مالیاتی شرکتها،کنگره سرانجام ناگزیر شد که کاربرد شیوهء مورد بحث را محدود کند.
علاوه بر موارد فوق قانون اصلاح مالیاتهای سال 1986،روش تخصیص هزینهها به قراردادهای بلندمدت را برای پیمانکارانی که شیوهء«روش درصد پیشرفت کار بر مبنای هزینههای سرمایهای»را انتخاب نکرده بودند و یا آنهایی که روش ساده تخصیص هزینهها را بر مبنای«روش درصد پیشرفت کار»عمل نمیکردند،مورد تجدید نظر و اصلاح مالیاتی قرار داد.
با این حال اطلاعیه 15-89 خدمات درآمد داخلی میگوید: پیمانکاران جزئی که درگیر قراردادهای ساختمانی مسکونی میباشند و قبل از 21 ژوئن 1988 قرارداد مربوط را بستهاند فقط در شرایطی موظف به کاربرد «روش درصد پیشرفت کار»برای حصول به حداقل مالیات هستند ک مشمول شرایط مورد لزوم برای پیمانکاران جهت استفاده از معافیتهای مربوطه شوند و قراردادهای آنها چنین شرایطی را برای مدت دو سال دارا باشد."