چکیده:
یکی از موضوعات بسیار مهم و اصلی در مطالعه ی پدیده های انسان ساخت زیبایی می باشد باغ ها در جوامع مختلف نشان دهنده ی باور ها ی آن جامعه در باره طبیعت و اجزای آن به عنوان عامل هویتی و نمایش عینی آن ارا و باور ها ایفای نقش می کند. ساخت باغ در کشور ما پیشینه ای طولانی داشته و در همه ی زمانها مورد توجه بوده است . حضور باغ در ادبیات ما و اشعار شاعران قدمتی دیرینه دارند و حتی به جرات می توان گفت ذهنی ترین و خیالی ترین بیان از باغ را می توان در اشعار شاعران یافت . اغلب شعرا نگرش های مختلفی نسبت به باغ داشته اند که ذهنی ترین و خیالی ترین آن را می توان در اشعار مولوی یافت کرد. هدف از نگارش این مقاله ارایه مبانی طراحی باغ های ذهنی مولانا در کوهستان با تکیه بر حرکت مسیر اب و پیاده است . با بررسی جستجوی رد پای صور خیال باغ در اشعار مولانا و چگونگی وجوه ذهنی باغ و عناصری چون اب در اشعار وی، از منظر این عارف شاعر می باشد. مطالعه انجام شده به روش تحلیلی- توصیفی بر اساس مطالعات کتابخانه ای و به صورت تحلیل محتوای اشعار مولوی می باشد. نتایج تحقیق نشان می دهد که باغ های مولانا مفهومی و چند معنایی است که جوهره ی اصلی آن عشق الهی است . از جمله باغ هایی که وی در اشعار خود به آن ها اشاره کرده ، باغ هستی، باغ بهشت ، باغ جهان ، باغ جان ، باغ هستی، باغ دل و باغ عشق می باشد. با تکیه بر حرکت اب به سه صورت ساکن ، جاری، جوشان و خصوصیات باغ های مولوی به ارایه ویژگی های طراحی صور خیال باغ های وی پرداخته شده است . یکی از دلایل طراحی در کوهستان توانایی این اقلیم در تجسم ایده ی رسیدن به هدف غایی یا همان عشق الهی در باغ خاکی می باشد.
One of the most important subjects is elegance when it comes to the study of man-made phenomena. Garden in
various societies implies that their beliefs in nature and its components play the role of identity and objective
factors incorporating to the belief. Building garden has a long history as interested many people over time.
The presence of garden in our literature as well as poetry dates back to ancient history. We are even brave
enough to say that the most subjective and imaginative expression of gardens can be traced back to the poetry of
poets, most of whom had various attitude toward orchards. The most subjective and imaginative one can be
found in the poetry of Rumi. The aim of the article is to introduce the basics of the design of Rumi’s imaginary
gardens in the mountains with an emphasis on the water and pedestrian passage. Reviewing the footprints of the
imaginative picture of orchard in Rumi’s poetry and how the imagination of orchard was developed, as well as
elements such as water in his poetry, we reach the perspective of the mystic poet. The study was conducted in a
descriptive-analytical manner based on library studies as the analysis of Rumi’s poetry contents. The results
showed that Rumi’s orchards are conceptual and meaningful, the essence of which is the love of God. Among
his orchards in his poetry are the garden of existence, the garden of Eden, the garden of the world, the garden of
life, the garden of existence, the garden of heart, and that of love. With an emphasis on the movement of water
as motionless, running, and boiling, as well as the characteristics of Rumi’s gardens, the introduction of the
features of the imaginative design of his gardens has been addressed. One of the reasons for designing
mountains is the capability of the territory in representing the idea of reaching the ultimate goal, i.e. the love of
God, in the earthly garden.
خلاصه ماشینی:
"صاف : رسیدن عشق الهی نهایت و غایت انسان است و انجاست که با ارامش همراه است ، تلاقی با مسیر اب جدول زیر به اصول طراحی باغ های ذهنی مولوی در کوهستان اشاره کرده است : جدول ٣: اصول طراحی باغ های ذهنی مولوی در کوهستان / منبع : نگارنده باغ باغ هستی، باغ جان ، باغ جهان ، باغ بهشت ، باغ عشق الهی مسیرها صاف ، پرپیچ و خم تنوع ساکن استخر اب جاری جوی و نهر جوشان فواره ابشار وچشمه سلسله مراتب با عبور از باغ هستی به باغ جان ، باغ جهان ، باغ دل ، باغ بهشت و رسیدن به باغ عشق الهی حرکت اب از باغ عشق الهی به عنوان منبع و عبور از همه باغ ها و رسیدن به رودخانه کوهستان وحدت در عین کثرت تنوع فضایی در عین حال مقصود برای تقرب و رسیدن به باغ عشق الهی تلاقی مسیر اب دربعضی مسیرهای پیاده هماهنگی با طبیعت هماهنگی مسیرها و فضاها با شیب طبیعت عدم تخریب کوهستان ٦- نتیجه گیری: باغ های مولوی نماد لطف الهی، سرسبزی و صفا، بهشت برین ، طراوت و سرزندگی، روح افزایی و شادی بی رنجی و در نهایت جلوه جمال حق است که به صورت های گوناگون از جمله باغ صفا، باغ حسن ، باغ جهان ، باغ جان ، باغ هستی، باغ دل و باغ عشق در اشعار وی امده است ."