چکیده:
ﻫﺪف از اﻧﺠﺎم ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻣﯿﺰان ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﺳﺒﮏ رﻫﺒﺮی ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﺎران ﺷﺎﻏﻞ در ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎﻧﻬﺎی ﺗﺎﻣﯿﻦ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ اﺳﺘﺎن اﺻﻔﻬﺎن در ﺳﺎل 1394ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﯾﮏ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ از ﻧﻮع ﭘﯿﻤﺎﯾﺸﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ روی 135 ﻧﻔﺮ از ﭘﺮﺳﻨﻞ ﭘﺮﺳﺘﺎری و27 ﻧﻔﺮ از ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﺎران ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎﻧﻬﺎی ﺗﺎﻣﯿﻦ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ در اﺳﺘﺎن اﺻﻔﻬﺎن ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﺑﺮای ﺳﺒﮏ رﻫﺒﺮی ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﺎران ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﺲ از ﺗﺎﯾﯿﺪ رواﯾﯽ و ﭘﺎﯾﺎﯾﯽ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. ﺑﺮای ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ اﻃﻼﻋﺎت ﺟﻤﻊ آوری ﺷﺪه از آﻣﺎر ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ و ﺟﻬﺖ ﺗﻌﯿﯿﻦ راﺑﻄﻪ ﺑﯿﻦ ﺳﺒﮏ رﻫﺒﺮی وﮐﯿﻔﯿﺖ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺎری از ﻣﺪل رﮔﺮﺳﯿﻮن ﭼﻨﺪ ﻣﺘﻐﯿﺮ و ﺗﯽ ﻣﺴﺘﻘﻞ و آزﻣﻮن ﻓﯿﺸﺮ و ﮐﺮاﺳﮑﺎل واﻟﯿﺲ اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدﯾﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ آﻣﺎر ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ از ﻣﯿﺎن 27ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﺎر اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪه در ﭘﮋوﻫﺶ ، 81 درﺻﺪ در ﻣﺤﺪوده ﺳﻨﯽ 49-40 ﺳﺎل ، 77/8 درﺻﺪ ﺑﺎ ﺗﺤﺼﯿﻼت ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﯽ ،55/6 درﺻﺪ زن 92/6 درﺻﺪ ﻣﺘﺎﻫﻞ و 48/1 درﺻﺪ دارای ﺳﺎﺑﻘﻪ ﮐﺎر 25-20 ﺳﺎل ﺑﻮده اﻧﺪ.ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ 63 درﺻﺪ از ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﺎران دارای ﺳﺒﮏ رﻫﺒﺮی وﻇﯿﻔﻪ ﻣﺪاری و 37 درﺻﺪ دارای ﺳﺒﮏ رﻫﺒﺮی راﺑﻄﻪ ﻣﺪار ﺑﻮده اﻧﺪ. 50/4 درﺻﺪ از ﭘﺮﺳﺘﺎران ﮐﯿﻔﯿﺖ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺎری در ﺣﺪ ﻣﺘﻮﺳﻂ داﺷﺘﻨﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ آﻣﺎر ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﺑﯿﻦ ﺳﺒﮏ رﻫﺒﺮی ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﺎران وﮐﯿﻔﯿﺖ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺎری ﭘﺮﺳﺘﺎران ﺗﺤﺖ ﻧﻈﺮ آﻧﻬﺎ ارﺗﺒﺎط ﻣﻌﻨﺎداری وﺟﻮد ﻧﺪارد. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﯾﻨﮑﻪ ﺑﯿﻦ ﺳﺒﮏ ﻫﺎی رﻫﺒﺮی ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﺎران ﺑﺎ ﮐﯿﻔﯿﺖ زﻧﺪﮔﯽ ﭘﺮﺳﺘﺎران ارﺗﺒﺎﻃﯽ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﺎران و ﻣﺪﯾﺮان ﺑﺎﯾﺪ ﻧﮕﺮش ﻣﺜﺒﺘﯽ را ﭘﺮﺳﺘﺎران اﯾﺠﺎد ﮐﻨﻨﺪ و ﺑﺎﯾﺪ از اﺛﺮات ﭘﺎداﺷﻬﺎی ﻏﯿﺮ ﻣﺎدی در ﭘﺮﺳﺘﺎران آﮔﺎﻫﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺻﺮف ﻧﻈﺮ از اﯾﻨﮑﻪ ﭼﻪ ﺳﺒﮑﯽ را ﺑﻪ ﮐﺎر ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ در ارﺗﻘﺎی ﮐﯿﻔﯿﺖ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺎری ﭘﺮﺳﺘﺎران ﺑﮑﻮﺷﻨﺪ. و ﺑﺎ داﺷﺘﻦ ﺳﺒﮏ رﻫﺒﺮی ﻣﻨﺎﺳﺐ از ﺑﺮوز اﺧﺘﻼف و ﮐﺸﻤﮑﺶ،و ﻣﺤﯿﻂ ﮐﺴﻞ ﮐﻨﻨﺪه در ﺳﺎزﻣﺎن ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.