خلاصه ماشینی:
"فرضیه اطلاعات8 گفته شد که سرمایهگذاران برای تصمیمگیریهای اقتصادی،تقاضای صورتهای مالی حسابرسی شده مینمایند؛ زرا اطلاعات مندرج در این صورتها موجب میشود که تصمیمات اقتصادی مفید گرفته شود.
در این صورت اگر صرف ریسک هر یک از سرمایهگذاران در واحد انتفاعی را با هم جمع کنیم و مبلغ به دست آمده بیش از هزینه حسابرسی واحد مذکور باشد،به نفع تمام گروههاست که قرارداد حسابرسی منعقد گردد و عدم اطمینان با انتشار صورتهای مالی حسابرسی شده، سیستماتیک(مربوط به بازار)و غیر سیستماتیک(مربوط به واحد انتقاعی) را کاهش دهد.
در واقع اگر با این دید به موضوع بنگریم که حسابرسی تغییری در انتظارات بازار نمیدهد،دیده شده است که اطلاعات مالی حسابرسی شده بهطور وسیعی میتواند انتظارات افراد در ارتباط با ریسک و بازده را تغییر دهد.
بهرغم ناتوانی در به دست آوردن بازده غیر عادی با استفاده از اطلاعاتی که در اختیار عموم قرار میگیرد،شواهدی وجود دارد که انتشار اطلاعات به صورت عمومی برای سرمایهگذاران منفرد دارای ارزش است.
اما در ارتباط با این که چرا مدیران و سایر افراد حرفهای به انعقاد قرارداد با شرکتهای بیمه نمیپردازند و از طریق حسابرسی خود را در برابر آسیبپذیری حقوق بیمه میکنند،باید گفت: 1-نقش حسابرس آنچنان با جامعه عجین شده است که انجام ندادن حسابرسی،قصور یا تخلف مدیران یا سایر افراد حرفهای به شمار میآید.
نتیجهگیری از این بحث نتیجه گرفته میشود که حسابرسی سه نیاز متفاوت را برآورده میسازد: نیاز به مکانیزم نظارت، نیاز به فراهم آوردن اطلاعات در خور اتکا به منظور بهبود بخشی به تصمیمگیریهای سرمایهگذاران، نیاز به بیمه به منظور حفظ و حراست در مقابل زبانهای ناشی از اطلاعات تحریف شده."