خلاصه ماشینی:
"نتایج به دست آمده توسط بیدلمن در سال 1973 نشان میدهد شرکتهای زیادی ابزارهای خاصی(همانند تبادل دارایی و بدهی، هزینههای بازنشستگی،هزینههای تحقیق و توسعه،هزینههای فروش و بازاریابی)را برای هموارسازی سود مورد استفاده قرار میدهند.
اقلام دارایی با ضریب ریسک 100 درصد الف-مطالبات از بخش خصوصی؛ ب-مطالبات از بانکهایی که در خارج از کشورهای عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی تاسیس شدهاند و مانده سررسید آنها بیشتر از یک سال است؛ ج-مطالبات از دولتهای مرکزی کشورهای غیر عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی مگر آنکه مطالبات به پول ملی کشور مربوط قابل پرداخت باشد؛ د-مطالبات از شرکتهای بازرگانی متعلق به بخش دولتی؛ هـ-اموال و ماشینآلات و تجهیزات و سایر دارییهای ثابت؛ و-املاک و مستغلات و سایر سرمایهگذاریها در کمتر از 50 درصد سهام دارای حق رای دیرگ شرکتها؛ ز-ابزارهای سرمایهای که به وسیله بانکهای دیگر صادر شدهاند مگر اقلامی که قابل کسر از سرمایه بانک باشند؛ ح-تمامی داراییهای دیگر.
) مرحله دوم: در سال 1376 مبنای تسهیم مرحله دوم عبارت بوده است از: 000,500 ساعت کار ماشین،000,50 بار آمادهسازی ماشینآلات،000,100 بار روشن شدن ماشینآلات که به شرح زیر محاسبه میشود: گام اول:مبنای تسهیم هزینهها در هر حوزه فعالیت عبارت است از: قسمت نگهداری روزمره:برای هر ساعت کار ماشین 50-000,500/000,000,25 قسمت نگهداری زمانبندی شده:برای هربار آمادهسازی 2000-5000/000,000,10 قسمت تعمیرات:برای هربار روشن کردن 100-000,100/000,000,10 گام دوم:برای تسهیم هزینهها به محصولات تولیدی باید از ارقام به دست آمده از گام اول که در ساخت هر محصول بهکار رفته است استفاده نمود."