چکیده:
در سالهای اخیر روند رو به رشد مصرف انرژی، پدیده بحران انرژی را در جهان بوجود آورده است. افزایش تقاضا برای سوختهای فسیلی و قیمت بالای آنها موجب شده است که توجه زیادی به منابع انرژی تجدیدپذیر صورت گیرد. یکی از این منابع تجدیدپذیر بیوگاز میباشد که از پسماندهای دامی، کشاورزی، شهری و صنعتی قابل استحصال است. انرژی زیست توده شامل انرژی تولیدی از کلیه ضایعات حاصل از موجودات زنده میباشد و بعد از انرژی خورشیدی بالاترین پتانسیل انرژی را دارا میباشد و در حال حاضر با توجه به مزایای ویژهای نظیر مزایای اقتصادی، محیطزیستی، پراکندگی و دسترسی آسان، بالاترین سهم را در میان تجدیدپذیرها به خود اختصاص داده است. استفاده از زیست توده به عنوان یک منبع انرژی نه تنها به دلایل اقتصادی بلکه به دلیل زیستمحیطی نیز جذاب بوده و از طرفی آن را عامل تسریع در رسیدن به توسعه پایدار میدانند. ضمنا این منبع تنها منبع انرژی تجدیدپذیر است که در کنار هیدروژن میتواند به عنوان سوخت در خودروها نیز استفاده شود. همچنین میزان نشر مواد آلاینده ناشی از احتراق زیست توده معمولا کمتر از سوختهای فسیلی است و بهرهبرداری تجاری از زیست توده میتواند مشکلات مربوط به انهدام ضایعات و زباله در سایر صنایع از جمله جنگلداری و تولیدات چوب، فراورده مواد غذایی و بخصوص ضایعات جامد شهری در مراکز شهری را حذف نموده و یا کاهش دهد.
خلاصه ماشینی:
"انواع پسماندهای جامد انسانی، حیوانی و گیاهی و همچنین لجن حاصل از فرایندهای مختلف تصفیه فاضلاب تحت تأثیر فعالیتهای میکروبی در فرایند تولید بیوگاز به ساختارهای معدنی تبدیل میشود و نتیجه این واکنشها گازهایی خواهد بود که به عنوان منابع عظیم سوختی و انرژی میتوانند مورد استفاده قرار گیرند.
) که در حمامهای گذشته معمول بوده است، شایعات بسیاری از گذشته در ایران و به خصوص اصفهان میان مردم رایج بوده، اما تنها فرضیه قابل طرح و شاید پذیرفته شدهای که هم اکنون وجود دارد این است که احتمالا یک سیستم سفالینه لولهکشی زیرزمینی حدفاصل آبریزگاه مسجد جامع و این حمام وجود داشته که با روش مکش طبیعی گازهایی چون متان و اکسیدهای گوگردی به مشعل خزینه حمام هدایت میشده و به عنوان منبع گرما در مشعل میسوخته و یا اینکه مستقیما این گازها را از مواد زائد دفع شده در خود حمام جمعآوری میکردند و مورد استفاده قرار میدادند که این روش هم اکنون تحت عنوان بیوگاز شناخته میشود.
این مشکلات از یکسو و کوتاهی عمر منابع سوختهای فسیلی از سوی دیگر موجبات توجه به فناوری بیوگاز و توسعه آن را در ایران فرآوری سیاستگذاریهای کلان کشور قرار میدهد تا برای ایجاد زمینهها و بستر مناسب رشد آن برنامهریزیهای دقیق علمی و فنی انجام گیرد و آثار نتایج مثبت آن در ابعاد اجتماعی، اقتصادی و حتی سیاسی و فرهنگی مورد توجه و ارزیابی واقع شود (ضیائی،1389: 1)."