چکیده:
اعتقاد به معاد و قیامت یکی از اصول اعتقادی اسلام است. آیین بهائی، آیینی نوظهور بوده که ادعای یکی بودن اصول اعتقادی خود با اصول اعتقادی اسلام را دارد. علی رغم ادعای پیشوایان بهائی، بهائیت در مسئله معانی قیامت و ویژگی های آن، وجه مشترکی با اسلام نداشته و مفهومی به کل، متفاوت از اسلام و آیات قرآن ارایه داده است. این معنای جدید منجر به ایجاد چالش ها و تناقضاتی میان آیات قرآن گردیده که به موجب آن، تعدادی از آیات مربوط به قیامت و معاد، بدون توضیح و فاقد معنی می گردند. در این نوشتار سعی شده تا به چالش ها و تناقضات ایجاد شده حاصل از این نظریه جدید پرداخته شود و ابعاد آن مورد بررسی قرار گیرد. این مقاله پاسخی به شبهه دوازدهم از جزوه رفع شبهات نیز می باشد.
خلاصه ماشینی:
"5- رمزگشایی بهائیان از مفاهیم مرتبط با قیامت در آیات قرآن: بهائیان، بعد از مطرح کردن اشکالات فوق الذکر و بیان نظریهی خویش در باب قیامت، نه تنها معنای قیامت را تغییر داده اند بلکه سایر مفاهیم مرتبط با آن را نیز به گونه ای، دستخوش دگرگونی هایی قرار داده و ویژگیهای جدیدی برای قیامت ذکر میکنند (جزوهی رفع شبهات ذیل پاسخ به سوال 12) اما باید توجه داشت معنای نوینی که از کلمات متعدد قرآنی ارائه میکنند، آنها را با چالشهای متعددی مواجه میسازد که وجه مشترک تمامی این چالشها، تعارضات متعدد ایجاد شده میان آیات قرآن است؛ در ادامه به بیان و بررسی برخی از این معانی نوین و چالشها و تعارضات ایجاد شده، میپردازیم.
و نیز: وقالت الیهود ید الله مغلولة غلت أیدیهم ولعنوا بما قالوا بل یداه مبسوطتان ینفق کیف یشاء ولیزیدن کثیرا منهم ما أنزل إلیک من ربک طغیانا وکفرا وألقینا بینهم العداوة والبغضاء إلی یوم القیامة کلما أوقدوا نارا للحرب أطفأها الله ویسعون فی الأرض فسادا والله لا یحب المفسدین (مایده 64) ترجمه: و یهود گفتند دست خدا بسته است دستهای خودشان بسته باد و به [سزای ] آنچه گفتند از رحمت خدا دور شوند بلکه هر دو دست او گشاده است هر گونه بخواهد می بخشد و قطعا آنچه از جانب پروردگارت به سوی تو فرود آمده بر طغیان و کفر بسیاری از ایشان خواهد افزود و تا روز قیامت میانشان دشمنی و کینه افکندیم هر بار که آتشی برای پیکار برافروختند خدا آن را خاموش ساخت و در زمین برای فساد می کوشند و خدا مفسدان را دوست نمی دارد واضح است که در آیات یاد شده، گفتاری مبنی بر اینکه دشمنی و عداوت در روز قیامت از بین خواهد رفت، دیده نمیشود و تنها به مسالهی ادامه دار بودن عداوت و دشمنیها تا روز قیامت اشاره شده اما در مورد حل و بر طرف شدن این نزاعها در روز قیامت اشاره ای نشده است و لذا نویسندگان بهائی نمیتوانند بی دلیل نتیجه گیری نمایند روز قیامت عداوت میان یهودیان و مسیحیان و نیز میان یهودیان با هم و مسحیان با هم بر طرف خواهد شد."