خلاصه ماشینی:
"کاهش قدرت خرید پول کشورها در طول زمان و تغییرات عمده در قیمتهای نسبی کالاها و خدمات،موجب میشود که اطلاعات مبتنی بر بهای تمام شده تاریخی داراییهای ثابت گزارش شده در صورتهای مالی،از ارزشهای جاری به عنوان بیانکننده واقعیتهای اقتصادی، (به تصویر صفحه مراجعه شود) به شدت فاصله بگیرند.
در این مقاله،مدلهای بهای تمام شده تاریخی و تجدید ارزیابی(ارزش منصفانه)از منظر ویژگیهای کیفی اطلاعات و سپس تجارب جهانی در اندازهگیری و ارائه داراییهای ثابت بررسی شده است و در بخشهای بعد،جایگاه تجدید ارزیابی داراییهای ثابت در ایران،تجارب عملی و موانع تجدید ارزیابی داراییهای بیان میشود.
تجارب جهانی در اندازهگیری و ارائه داراییهای ثابت استاندارد شماره 61 بینالمللی حسابداری (IASB) 6 اجازه استفاده از دو مدل حسابداری را برای اندازهگیری بعدی پس از شناخت اولیه دارایی فراهم میآورد: 1-مدل بهای تمام شده تاریخی 2-مدل تجدید ارزیابی براساس مدل بهای تمام شده،دارایی ثابت به بهای تاریخی منهای استهلاک انباشته و هرگونه زیان کاهش ارزش انباشته،گزارش میشود.
جایگاه مدل تجدید ارزیابی در حسابداری ایران با توجه شرایط تورمی و افزایش نرخ ارز طی دو دهه اخیر،ارزش منصفانه داراییهای ثابت،نسبت به مبلغ دفتری مبتنی بر بهای تمام شده تاریخی آنها،به طور قابل ملاحظهای افزایش یافته است و این موضوع، خصوصیت کیفی مربوط و مفید بودن اطلاعات برای تصمیمگیری را کاهش داده است.
پس از آن طبق ماده 26 قانون برنامه سوم و آییننامه اجرایی آن،کلیه شرکتهای دولتی که صد در صد سهام آنها متعلق به دولت یا شرکتهای دولتی هستند،مکلف شدند طی برنامه سوم یکبار داراییهای ثابت خود را تجدید ارزیابی و مازاد حاصل را پس از انجام تشریفات قانونی به حساب سرمایه منظور کنند."