چکیده:
هدف از این تحقیق بررسی نوع نگرش و عملکرد مدرسان زبان فرانسه در یک کلاس ناهمگن است. جاییکه زبان آموزان ازنظر سطح زبانی، شرایط زندگی و نوع نگرش فرهنگی-اجتماعی، تفاوتهایی با یکدیگر دارند. بدین منظور، ابتدا آموزش به شیوههای متفاوت بهعنوان راهکاری برای هدایت زبانآموزان در یک کلاس ناهمگن معرفی میگردد. سپس بهمنظور روشنتر شدن ماهیت این روند آموزشی و کاربردها و موانع احتمالی استفاده از آن در ایران، از پژوهشی میدانی بهرهخواهیم برد. برای تحقق این امر، مصاحبههای نیمه سازمانیافتهای با مدرسان زبان فرانسه در آموزشگاههای زبان در تهران انجام شد و نگرش و نوع عملکرد آنها نسبت به آموزش به شیوههای متفاوت مورد بررسی قرارگرفت. نتیجه بررسی نشان داده است که مدرسان نگرش روشنی از این نوع آموزش ندارند، یعنی مفاهیم مرتبط با آن در آموزش اولیهی آنها وجود ندارد، ولی بهطور ناخودآگاه از این روند، بهصورت غیرنظاممند و پراکنده، در اشکال مختلف آموزشی در کلاس خود استفاده میکنند.
The purpose of this research is to investigate the attitude and practice of French language teachers in a heterogeneous classroom, where the students have significant differences in terms of language level, life conditions and sociocultural attitude. In this article we tried to study the role of French teachers and their practice in managing heterogeneity of students in French classrooms in Tehran language institutes. Therefore, in the present article, differentiated teaching is introduced which could be a solution for leading students in a heterogeneous classroom. For this purpose, we conducted semi-direct interviews with French teachers of language institutes in Tehran to evaluate the attitude and practice in respect to differentiated education. The results showed that the teachers had no clear attitude towards this kind of education. It means that despite the fact that the concept of differentiated education was not incorporated in their training, they utilized this method in their classroom unconsciously.
خلاصه ماشینی:
نتیجه بررسی نشان داد که مدرسان، نگرش روشـنی از ایـن نـوع آمـوزش ندارند، یعنی مفاهیم مرتبط با آن در آموزش اولیة آنها وجود ندارد، ولی به طور ناخودآگاه از این روند، به صورت غیرنظاممند و پراکنده، به شیوههای مختلف آموزشی در کلاس خود استفاده می کنند.
هدف از انجام این پژوهش نخست بررسی میزان شناخت مدرسان زبان فرانسه از آمـوزش به شیوههای متفاوت در آموزشگاههای زبان تهران و سپس بررسی عملکرد آنها بر اسـاس ایـن نوع آموزش در کلاس زبان است .
این پژوهش تعریف مدرسان از آموزش به شیوه های متفاوت و سطح آشنایی آنها با آن را ارزیابی می کند، آنگاه به این موضوع می پردازد که مدرسـان، فـارغ از میزان آشنایی نظری با آموزش به شیوه های متفاوت، تا چه اندازه بر تفاوتهای زبـانآمـوزان خود واقفند، چگونه این تفاوتها را ارزیابی می کنند و اینکه آیا به هنگـام آمـوزش، خـود را در چارچوب روش آموزشی محدود کرده یا فراتر از آن می روند و در زمان لازم تا چه اندازه و در چه قالب هایی از شیوههای متفاوتی برای مدیریت ناهمگنی زبانآموزان خود استفاده می کنند.
وقتی مدرسی تـصمیم می گیرد از تکالیف متفاوت درسی ، از ابزارهای مختلف آموزشی و از فعالیت های گروهی ای که در آن زبانآموزان براساس تفاوتها و نیازهایشان گروهبندی می شوند، در کلاس خود اسـتفاده کند، درواقع او در حال دگرگونی در آموزش خویش است ، کـه ایـن دگرگـونی هـا مـی تواننـد به نوعی آموزش بـه شـیوههـای متفـاوت باشـند.
Pédagogie différenciée: nature, évolution et analyse des études ayant pour objet les effets de cette pratique pédagogique sur la réussite des élèves.