خلاصه ماشینی:
"کاشال میگوید،هدف عمدهء آنها این است که به مردم بیاموزند، چگونه از طرحهای توسعه اجتماعی اعلام شده توسط دولت، حد اکثر بهره را در زندگی شخصی نصیب خود و خانواده خود نمایند؛ برنامههائی که سابقا یا از آن بد استفاده میشد و یا اینکه اصولا حداقل استفاده از آن میشد.
طرح مورد بحث سه سال پیش و زمانی که یکی از اعضاء انجمن محلی به تأسیس یک گروه 32 نفرهء بانوان خودگردان کمک شایانی نمود،توفیق لازم را بدست آورد این منطقهء زراعی در ایالت سولان قرار دارد.
این بانوان بیسواد بوده و الکیسم از مشکلات و معضلات مهم جامعه آنان بشمار میرفت، آنها را رفتوآمد از روستائی به روستای دیگر،به حضور و موجودیت خویش افزودند.
بسیاری از آنها بعنوان مارگیر امرار معاش میکردند و یا با فروش پرهای پرندگان مخارج زندگی خود را تأمین مینمودند زمانی که طراح و مجری طرح تعاونی آموزش زنان، خانم سونیتا Thakur (تاکور)برای اولینبار،قدم در روستا گذاشت، بعلتی از زنان روستائی،سگها را تحریک نمودند تا به وی حمله نماید.
اگرچه طراحان و مجریان طرح سعی داشتند،به مردان اطمینان لازم را بدهند،لیکن این زنان روستائی بودند که سعی در ترغیب شوهران خویش داشته و استدلال میکردند که پیوستن آنها به طرح،منافع کل خانواده را تأمین خواهد نمود.
در ماه نوامبر، آنها کارگاهی را طرحریزی کردند که در آن بتوانند به تعلیم صنایعدستی از مواد بازیافتی کیسههای پلیاتیلین،زنبیلهای الگوی تعاونی نشان داده است که میتواند به عنوان ابزاری بسیار مهم و مؤثر در توسعه اجتماعی و اقتصادی مطرح شود."